84633

metodą oceny, czy woda lub żywność miały kontakt z odchodami. Jest to łatwe do wykonania badanie wskaźnikowe. Jeśli w próbce stwierdzi się ilość bakterii powyżej normy, z dużą pewnością należy przyjąć że próbka może zawierać szkodliwe, chorobotwórcze bakterie. Oznaczenie można przeprowadzić na kilka sposobów'. Najprostszy wykoizystuje właściwość bakterii fermentacji laktozy z wytwoizeniem kwasów i gazu w' temperaturze 44°C. Pobraną próbkę w^rody rozcieńcza się (wody pitnej z przyczyn oczywistych się nie rozcieńcza) w' pożywce zawierającej laktozę (jako substrat) i zieleń brylantynową (jako wskaźnik kwasowości). Oznaczenie przeprowadza się w probów-kach Durhama (probówia do któiych wkłada się niniejsze. odwrotnie * służące do łapania wydzielanego gazu). Po dobowej inkubacji można odczytywać wymiń. Podstawowe poziomy czystości wody z izek, stawów, ścieków'[cm3]:

*    0.1 - woda jest niezdrowa

*    1.0 - woda jest zanieczyszczona (niepewna)

*    10 - woda jest stosunkowo czysta (możliwa do użycia)

*    100 - woda jest dostatecznie czysta

Normy dla wody pitnej:

*    studziennej > 50 cm3

*    wodociągowej > 100 cm3

Dla wody studziennej, z której zazwyczaj koizysta tylko jedna rodzina, norma mówi że po wzięciu do badania 50 cm3 wody w próbce nie powinno być bakterii (zabarwienia i gazu). Woda nadaje się do użytku nawet jeśli następna próbka zawieiająca 100 cm3 wykaże już obecność bakterii z grupy coli.

Indeks coli [ilość w dm3]

Miana coli nie należy mylić z indeksem coli. Indeks coli podaje liczbę bakterii coli w 1 dm3. Przy indeksie wykonuje się posiewy na agarze z poźyw'ką Endo i liczy wyrosłe kolonie zidentyfikowane jako należące do coli.

Dla ścieków pizemysłowych określono znacznie więcej wskaźników i ustalono bardziej restrykcyjne nonny (w tych ściekach może być mniej zanieczyszczeń)

Obecnie szczególnie w analizie metali ciężkich stosuje się zaawansowane metody instrumentalne, ponieważ dopuszczalne normy są rządu ppm. Metale oznacza się metodami ASA (AAS) - tańsze i mniej dokładne, oznaczenia z dokładnością rzędu mg/kg. ICP - optyczne (ug/kg) oraz masowe (ng/kg)

Trofizm (trofia wód) - termin określający produktywność biologiczną zbiorników w-odnych. Pod pojęciem trofia zbiornika (trofizin) rozumie się także zespół czyimików środowiskowy cli decydujących (wpływających) o żyzności zbiornika w^rodnego. Trofizm uzależniony od wielu czymiików. np. ilości nawozów dostających się do wód. składu i liczebności organizmów' itp. Najczęściej trofia zbiornika utożsamiana jest z zawartością biogenów w tom wodnej (śródjezierzu) i zdeponow'anych w osadach deimych profimdalu, pomijając biogeny zdeponowane w litoralu. Trofizm odnoszony jest najczęściej do jezior (wód jeziornych).

Ze względu na stopień żyzności wody wyróżnia się:

*    oligotroficzne (oligotrofia) (patrz jezioro oligotroficzne, jeziora płonę)

*    mezotroficzne (mezotrofia) (patrz jezioro mezotroficzne, jeziora umiarkowane żyzne)

*    eutroficzne (eutrofizm) (patrz jezioro eutroficzne, jeziora żyzne

*    politroficzne (politrofia) (patiz jezioro politroficzne. jezioro hypeitroficzne. jeziora bardzo żyzne)

*    sapiotroficzne (saprotrofizm) (patrz jezioro sapiotroficzne. jezioro przeżyźnione)

Z pojęciem trofii wiąże się zjawisko eutrofizacji wód.