page0149

141

Schultz — Schulze

geschichte der Herzogthwmer Kurlandund Semgallen (Mitawa, 1792, w8-ce).

Schultze (Jan Abraham Piotr), teoretyk muzyczny i kompozytor, którego śpiewy przeszły do ust ludu, ur. r. 1747 w Liineburgu, był synem piekarza. Mając uczyć się teologii, umknął z domu a udawszy się do Berlina, został tam uczniem Kirnbergera (ob.). W orszaku pewnej księżnej polskiej, objechał Fran-cyję i Włochy w r. 17'70. W r. 1780 został kapelmistrzem księcia pruskiego Henryka w Rheinsberg, a w r. 1787 w Kopenhadze. Od r. 1795 zamieszkał w Schwedt i zmarł tamże r. 1800. Wielce się upowszechniły jego Gesange am Klaińer (1779); Lir der im Vo! Latonę (3 tomy; 1782—90), U z a lynsche Gedkhte religiósen Inhalts (1784); i Religióse Odeń nnd Lieder (1786) Wiele z jego pełnych prostoty melodyj, np. Am Rhein, am Rhein i t. d. stało, się własnością ludu. Równie jego oratoryja, chóry i śpiewy z Racine’a Alkalia (1785); Mmona (1786), opera Alina (1789); należą do najlepszych dzie-swego czasu. Podług wynalezionej przez siebie metody druku choćby największych partytur oper, za pomocą cyfer na kilku arkuszach w oktawce, wydał on swe oratoryjum Johannes and Marta (Kopenhaga, 1791).

Schulz (Jan), współczesny pisarz, radzca regencyi bydgoskiej, pod pseudonimem, Neumanna i San Martę, wydał z druku zbiór logened polskich w dziełach pod tytułem: 1) Gross Polens Nationalsagen, Marc,hen, Legenden und Localsagen von San Martę (Bydgoszcz, 1842—1844, 4 zeszyty). 2) Polens Yorzeit in Dickinng und Wahrkeit (tamże, 1858). Jestto zbiór legend polskich. 3) Die polnischen Kónigsagen nach der Quellen dargestelt und Irri-1,‘sch erortert (Berlin, 1848, w 8-ce).    F. M. S.

Schulz (Dawid), teolog protestancki, urodził się r. 1779 w Purben, w dolnym Szląsku, nauki gimnazyjalne odbywał we Wrocławiu, a uniwersyteckie od roku 1803, w Halli, potem w^r Lipsku. Był professorem teologii i filozofii w Halli, następnie teologii we Wrocławiu. Umarł r. 1854. Wydał tłoma-czenie na niemiecki Listu świętego Pawia do Żydów, z objaśnieniami (Wrocław, 1818); trzecie wydanie Griesbacha: Norum Testamentum graece (Berlin, 1827);De codice Cantabrigiensi (1827); Die Geisfesgaben der echte Chri-sfen (1836); Die christliche Lehre von heilige Abendmahl (1824 i 1831); Die ehristliche Lehre vom Glauben (Lipsk, 1834).

SchlllZC (Fryderyk August), ulubiony romansopisarz niemiecki, znany pod przybranem nazwiskiem Fryderyk Laun, urodził się w Dreźnie 1770 r. Powodzenie pierwszego jego romansu Der Mann auf Freiersfiisśen (Frei-berg, 1800), skłoniło go do stanowczego zwrócenia się na ten kierunek w zawodzie literackim. Umarł w Dreźnie 1849 r. Prócz wielu powieści i romansów częścią w czasopismach i noworocznikach umieszczonych, częścią wydanych oddzielnie, których liczba przeszło sto wynosi, napisał wspólnie z A. Apel Gespensterbuch (6 tomów; Lipsk, 1810—17); nadto jest autorem kilku komedyj, małego zbioru poezyj (Lipsk, 1824) i pracy historycznej Robespierre mit Beziehung auf die neueste Źeit (Lipsk, 1837). Zbiór dzieł Schulze’go został wydany z przedmową L. Tiecka (6 tom. Sztuttgart, 1843—44).

Schulze (Ernest), znokomity poeta niemiecki, urodził się w Celle 1789 r. Na uniwersytecie w Gettyndze poświęcał się najprzód teologii, którą jednak wkrótce porzucił, oddawszy się naukom estetycznym i klassycznym, więcej jego usposobieuiu odpowiednim. W ośmnastym roku życia rozpoczął świetnie zawód literacki poematem Psyche (późniejsze wyd., Lipsk 1819). Równocześnie obok prac poetycznych nie zaniedbywał nauk w dziedzinie estetyki i filozofii, jak to dowodzi jego rozprawa Perrigilium Yenens. Pamięć wcześnie zmar-