page0177

169

Robinson — Robran

wypadków 1806 r. przyjął wezwanie do uniwersytetu w Charkowie. Ohce dla niej obyczaje południowej Rossyi, wpłynęły wprawdzie czasowo na jej ducha i już il-letnie dziewczę usposobiły do tęsknych pieśni za ojczyzną, ale właściwa nauka była tam bardzo dla niej pożądaną. Także i w Petersburgu dokąd w^r 1810 ojca jej przeniesiono, mogła się tylko ćwiczyć w nowożytnych językach. Tem też bardziej stała się czynniejszą; mianowicie czytywała dzieła historyczne, a poetycki jej talent rozwijał się w cichości. Ten jej duchowy kierunek nie zmienił się, gdy ojciec jej w 1816 do Halli powrócił, gdzie wiadomości sw oje szczególniej przez wyuczenie się języka łacińskiego rozszerzyła. Długo sprzeciwiała się żądaniom drukowania swoich utworów. Jednak napisała kilka powieści i później niektóre pod tytułem Psyche (Halin, 1825 r,), a inne pod jej własną nazwą autorską Talyj, t. j. T (eresa) A (lbertyna) L (udwika) v (on) J (akob) ukazały się w Aoworocznikach. Około tego czasu wpadła jej w ręce recenzyja wydanego przez Wuka Stefanowicza zbioru pieśni ludowych serbskich, napisana przez Jakóba Grimma i taki w niej obudziła interes dla iite-ratury tego rodzaju, że postanowiła wyuczyć się po serbsku, a tak przy pomocy kilku przyjaciół Serbów, powstał jej przekład Pieśni ludowych serbskich (2 tomy, Halla, 1825—26 r.). Połączona w r. 1828 związkiem małżeńskim z professorem Robinsonem, odbywszy z nim jedne z większych podróży, 1830 udała się za małżonkiem do Ameryki. Tutaj wkrótce potrafiła wyrobić sobie pogląd na języki indyjskie, co uzdolniło ją do wydania pisma północno-amery-kanina Piekering 0 językach indyjskich w przekładzie z uwagami. Nakoniec pisywała jednocześnie do czasopisma swojego małżonka Biblical repository Historyczny pogląd na języki słowiańskie; prace te świadczą o gruntownych wiadomościach literackich. YV roku 1837 wraz z małżonkiem i dziećmi odwiedziła Europę, gdzie przebywała do 1810 i wydała Przegląd historycznej charał terystyki pieśni ludu germańskiego z poglądem na pieśni za-europej-skich narodowość/; dzieło, które się odznacza otwartością pomysłu, czystością uczucia tudzież jasnym i pewnym rozsądkiem a zarazem i uczoną znajomością rzeczy. Wydrukowała także małe pismo 0 falszywości pieśni Ossyjancr Następnie poświęciła się nauce historyi swojej nowej ojczyzny, czego najznakomitszym owocem jej jest dzieło: Kolonizacyja Sowej-Anglii (Lipsk, 1817 r.). Wysoko ceniony jest jej na nowo obrobiony, a wyżej wspomniany Pogląd historyczny na języki słowiański. Po odbytej w 1851—52 wraz z rodziną powtórnej podróży do Europy, ogłosiła obie pow ieści Heloise i Wychodźcy w^r których zamieściła swój psychologiczny pogląd na stan społeczny, rozmaitych sfer życia, w których się uoruszała.

Robocizna, wyraz oznaczający pracę przymusową, ztąd dnie w których lud wiejski zmuszany iść do roboty za pańszczyznę, zwal je sam, wraz ze dworem, robocizną.

ftoboracyja. Jeżeli kto zawarł z drugim umowę prywatną, ale na piśmie, natenczas kiedy ją chciał mieć bardziej urzędową, udawał się z nią do kancella-ryi grodzkiej lub ziemskiej i susceptant podpisał mu ten akt, a o jego podpisaniu uczynił wzmiankę w księdze i to się zwało w dawnern prawie polskiem robo-racyją. Pismo roborowane miało więcej wagi; a przynajmniej w dalszych latach, już niemożna było zarzucać, że sw ieżo podrobione, bo księgi świadczyły o jego dkwności.    K- Tt/. W.

Robran, robron, robront, z francuzkiego: robę ronde, gatunek niewieściej sukni. Robrony były to właściwie obszerne, okrągłe spódnice, z materyj jedwabnych i tak ciężkich nieraz, że postaw-ione zręcznie, stać mogły o swej sile.