page0200

190

się na przypuszczeniu, że akt psychiczny jest w zupełności bezcielesny i niewidzialny i że nie mogąc być widziany, wymyka się z pod bystrego oka mikroskopu. Ale głębsza analiza ducha wykazuje jak to twierdzenie jest błędne. Z chwilą gdy każdy akt psychiczny zawiera przedmiot materyal-ny, nasuwają się dwa pytania: 1) Skąd pochodzi, że anatom nie spotyka wewnątrz mózgu tych przedmiotów materyalnych ? Powinnoby się je widzieć, gdyż są materyalne, a więc widzialne. Powinnoby się je widzieć w ich postaci i barwie, lub należałoby wytłomaczyć, dla czego się ich nie widzi. Na ogół, opisuje się tylko wibracye drobinowe w mózgu, ale my o nich świadomości nie mamy. Gdzie więc jest to, o czem mamy świadomość? 2) Następnie należałoby wytłomaczyć nam przez jakie wytrawianie, przemianę, metamorfozę, owo wstrząśnienie drobinowe, materyalne, przekształcić się może na przedmioty również materyalne.

Taka jest nasza krytyka materyalizmu. Aż do przeciwnego dowodu uważamy ją za nieodpartą.

Paralelizm.

Aby iść logicznym porządkiem myśli, trzeba, by po rozbiorze materyalizmu następował natychmiast rozbiór paralelizmu. Te dwie doktryny są z sobą blisko pokrewne; podobne są do siebie jak drugie, przejrzane i poprawione wydanie książki do pierwszego jej wydania. Paralelizm jest doktryną materyalistyczną ludzi uprzedzonych, którzy

http://rcin.org.pl