skanuj0586

Rozdział 6

a opiera się na twierdzeniu, że ■branej w czasie koszty jednost-I do 30%).

pdą kosztu jednostkowego wy-' na konsultingowa BCG w latach] L Związek ten określono mianem ■Jest krzywa doświadczenia, stawie wielkości produkcji sku-sdsiębiorstwa sektora i oznacza! Bsr jednostkowych w miarę połę umieszczając każde przedsię-■Dszt jednostkowy wyrobu dane-■kcją. Łącząc punkty obrazujące p się wykres krzywej doświadJ kun czasie (dla przedsiębiorstw ■dla tradycyjnych technologii),;! Rżanej z krzywą doświadczenia] ■kie od stopy wzrostu popytu, ■ć produkcję. Można to zrobić] powadzi do silnej walki konku-1 kdzialu w rynku²⁰.

i produkcji następuje rozłożenie . ■ach jak koszty badań, reklamy ■bwzystanie nakładów pienięż- I

Uę prowadzi do wzrostu wydaja* pstkę produkcji ulegają zmniej!

Sfogicznego zastępuję się pracę!

pryrobu i własnej pozycji na tej! prlnułować racjonalną strategii Hakowych. Krzywa doświad-j stkich przedsiębiorstw w sekto* (■nerze wejścia do sektora (im j

kiejsze i najpopularniejsze me-! bo przedsiębiorstwa.

I— op. dL, s. 140-147.

Katarzyna Kozioł

ROZDZIAŁ

Ocena potencjału strategicznego przedsiębiorstwa

7.1. Zasoby i kompetencje w organizacji

Potencjał strategiczny przedsiębiorstwa tworzą zasoby tkwiące wewnątrz firmy oraz możliwości (umiejętności, kompetencje) ich wykorzystania. To, co organizacja „ma” (maszyny, budynki, markę) to zasoby-aktywa, to, co organizacja „wie”, to kompetencje¹.

Dominującym obecnie podejściem badania wnętrza organizacji jest podejście zasobowe. Koncepcja ta jest rozwijana od początku lat 90. XX wieku i przykłada dużą wagę do badania zasobów i umiejętności firmy.

Zasoby rozumiane są bardzo szeroko², zasadniczo wyróżnia się:

-    zasoby materialne,

-    zasoby niematerialne.

Zasoby materialne stanowią wszelkie widoczne i rzeczywiste składniki majątku i wyposażenia przedsiębiorstwa (np. grunty, nieruchomości, wyposażenie, maszyny i urządzania, zapasy), zasoby finansowe (kapitał, wierzytelności, gotówka w kasie i na rachunku bankowym), zasoby ludzkie i zasoby organizacyjne. Do zasobów niematerialnych zaliczamy zaś reputację przedsiębiorstwa, relacje z klientami, dostawcami, wartości niematerialne i prawne, własności intelektualne, umiejętności i kompetencje.

W perspektywie strategicznej dla każdego przedsiębiorstwa najważniejsze są zasoby, które są:

1

   Prekursorką do podejścia zasobowego w firmie jest E. Penrose (lata 50. XX wieku). Zob. J. Rokita, Zarządzanie strategiczne. Tworzenie i utrzymywanie przewagi konkurencyjnej, PWE, Warszawa 2005, s. 139-145.

2

   Tradycyjny podział zasobów wyróżnia: zasoby finansowe, rzeczowe (fizyczne), ludzkie, organizacyjne, technologiczne, za: C.W. Hofer, D. Schendel, Strategy formulation: Aanalytical concept, St. Paul, 1978.