PISMA 2 19
sprzedaną ani zamienioną, dowodzi, że była dziedziczną i że nadal także miała pozostać w rodzinie. Przy drugim majątku, o którym wyraźnie Platon powiada, że go kupił, tego zastrzeżenia nie robi*). Piękne jest także oświadczenie jego na końcu testamentu: »nikomu nic nie jestem winien!*8). Siedmiu ustanowił wykonawców tej woli swojćj, a wśród nich tylko jednego członka Akademii i to krewnego, Speuzyppa, co także poniekąd przemawia za hipotezą Wiła m o-witz’a, że ów dokument nie odnosi sie do majątku akademickiego, lecz do prywatnćj własności, która sobie zachował filozof, po zrobieniu nie równie większćj donacyi na rzecz zakładu. Zakład ten przetrwał śmierć jego o jakie dziesięć wieków; ale została po nim jeszcze druga rzecz niezrównana, która żyje dotąd, jego pisma, a tym powinniśmy teraz przypatrzyć się, zostawiając na późnićj dzieje i zmienny rozwój Akademii, spadkobierczyni pism owych i tłumaczki.
Zamiast rozdziału krótkiego musiałbym tom gruby napisać, gdybym chciał streścić wszystko, co choć za naszej pamięci ludzie uczeni wymyślili mądrego i niemądrego o wiarogodności, związku i porządku chronologicznym pism Platona. Źe jednak ztąd nie byłby zbyt wielki pożytek dla szerszćj publiczności, ograniczę się do punktów głównych, a ci, którzy pragną obszerniejsze poznać szczegóły, znajda w przypiskach pod tekstem tytuły ważniejszych prac specyalnych3).
J) Porów. Diog. Laert. III. § 41; Wilamowitz-Moellendorf p. 280.
2) Diog. Laert. III. §. 43 ocpeO-w 8’ ouo£v't ouoev.
s) Olbrzymia literatura, która ciągle rodnie w sposób bajeczny, dokładnie zestawi! Heinze w Ueberweg’a Grundriss der Gesch. der Philos. 1. p. 138 sq. (7-e wyd.). Oprócz wymienionych na str. log uczonych i obszernych mouografij, mogą czytelnicy porównać jeszcze Suclcow, die wissenschaftl. und kiinstler. Form der platan. Schriften cte Berlin 1855; Fr. Susemihl, die gcnetische Entwickelung der pluton. Philos. etc. Leipzig 1855—60 (2 tomy); Ed. Munk, die natiirl. Ordnung der pluton. Schriften, Berlin 1856; Heinrich vou Stein, Sieben Bticher zur Gesch. des Platonismus, Gottingen 1882—1875 (3 tomy, z których tylko dwa pierwsze zajmują się pismami i systemem Plntona'1; Sigurd Kibbing, Genetische F.nt-wickelung der pluton Ideenkhre, Leipzig 1863- 18O4 \2 tomy, z szwedzkiego), Ueber-