page0242

241

Na tym padole wieją gorące wiatry, które wysuszają duszę człowieka; ale modlitwa przybywa w pomoc, jest ona jak rosa niebieska, ożywiająca usychający kwiatek.

Obowiązki względem rodziców.

Dziecię dobre i cnotliwe powinno szanować wszystko, có rodzice postanowią; ze czcią i ostrożnością mówić

0    rzeczach, które oni uznali za pożyteczne lub zbawienne. Dziecię powinno pierwsze stawać w obronie ojca

1    matki, gdyby ktoś sławę ich czernił; jeżeli zdarzy się, że rodzice są źli i na drodze występku lub zbrodni, i wtenczas jeszcze poczciwe dziecię niepowinno nimi pogardzać; taka pogarda, lub zaparcie się dawców życia, byłaby zbrodnią wołającą o pomstę do Boga. Dziócię niemogąc radą i prośbą zwrócić występnych rodziców na drogę cnoty, niech lepiej milczy; albo t"ż o ile może' pokrywa ich błędy i ułomności przed okiem ludzi. Pogardy godne to dziecię, które zdradza hańbę ojca lub matki! a przekleństwo spada na niej jeżeli głuche na głos natury, oskarża rodziców przed sądem ludzi! Żaden wzgląd, żaden przypadek niemoże nas uwolnić od uszanowania, jakie winniśmy dawcom naszego życia.

Śmierć młodego poety.

Uśmióch nieschodził z jego ust, a jego anielskie poddanie się wyrokom nieba łagodziło rozpacz nieszczęśliwej matki. — „Cóż pomoże?—mówił—wyrzekać przeciw śmierci? tylko poddając się jej, można ją zwyciężyć.