page0260

253

Ropa — Ropień

usychaniu, ropa traci suiowieę, gęstnieje, ginie i płyn samych komórek w końcu zamienia się na massę kruchą, serowatą, z czasem coraz więcej twardniejącą, zwapniała. Ropienie tak powierzchowne jak i głębokie jest następ&tem zapalenia; im bodziec zapalny silniejszy, tern prędzej i na większej przestrzeni występuje ropienie. Przy ropieniu znaczniejszem powstaje i gorączka z dreszczami (horripilatio mpuratoria). Długo trwające ropienia z powodu znacznej utraty soków, sprowadzają wychudnienie, wycieńczenie i że zawsze przy-tem tow arzyszy gorączka, stan taki nazwano gorączką trawiącą (febris hecticd) Gdy bodziec wywołujący ropienie przestaje działać, ustaje przemiana tkanki w ropę, tkanka .stniejąca przez dzielenie, tworzy ciągle nowe komórki, lecz te nie przechodzą już w komórki ropne ale są stałe, między niemi wytwarza się substancyja międzykomórkowa i tak.m sposobem w miejscu dawniej przez ropienie zajętem powstaje nowa tkanka łączna, blizna (cicatrix).    Dr. J. W.

Ropczyce albo Dobczyce, nad Brzeźnicą, dawniej w^r południowej części województwa Sandomierskiego, obecnie w Galicyi, obwodzie Tarnowskim położone miasto, przywilejem Kazimierza Wielkiego r. 1362 erygowane zostało. Licząc obecnie 1.300 mieszkańców, słynie targami na żywności postne, które od wstępnej Środy przez dni kilka trwają.

Ropelewski (Stanisław'), lexykograf, urodził się w r. 1815 w Sucbych-komnatach,*w Sandomierskiem, nauki odbywał w uniwersytecie warszawskim, po r. 1831 udał się do Francyi, gdzie bawił przez lat trzydzieści kilka. Dobrze mów ił i pisał po francuzku i ułożył w-yborny Słownik francuzko-polski i pol-sko-francuzki Dictionaire franęais-polonais et polonais-franęais. Pierwsze wydanie wyszło bez roku w^r Lipsku u Brockhausa i Avenariusa. Następne wydania w 4 tomach bez roku u Behra w-Berlinie. Nowe wydanie w 1 tomie, w 8-ce wielkiej, tamże, 1863. Z niego ko.zystali inni wydawcy. Napisał też do Kalendarzyka emigracyjnego Krótki rys literatury emigracyjnej od r. 1832, a do Soplicy przedmowę wysoko cenioną. Ropelew'ski bawił w końcu swego życia w Poznańskiem. Umarł w Górze d. 17 Lipca ±865 r. F. M. S.

RopiCfl,, góra w Beskidach na zachód Jabłonki w Cieszyńskiem.

Ropień {abscemss) Wszelkie nagromadzenie się ropy w większej ilości, w nowo utworzonej przestrzeni nazywa się ropniem. Ropnie przychodzą w^Te wszystkich tkankach i w każdej głębokości, w ogóle mają kształt kulisty; jeśli jednak tworzą się pod tkankami bardzo wytrzymałemu, jak pod powięziami, są wiccej rozlane. Ropa jak wiadomo tworzy się z samej tkanki, ztąd nie można też i przyjmować obecności oddzielnej błony (membrana pyogenica), mającej ją wytwarzać. W jamie ropnia nieraz dają się spostrzegać pęczki przechodzące od jednej ściany do drugiej, są to tkanki jak: naczynia, nerwy, dłużej opierające się ropieniu jak tkanki przyległe. Zwykle znajduje się jeden, zdarza się jednak, że bywa i wielka ilość ropni w jednem indiwid lum, jak w^r dyssenteryi . po ciężkich ostrych chorobach, tyfusie, szkarlatynie i i. p. Ropa nagromadzona w ropniach, oprócz rzadkich wypadków wysychania musi być wessaną lub wydaloną. Przy w^ressa»iu komorki ropne stłuszczają się, rozrabiają się w emulsyją i płyn ztąd powstały zostaje wessan/m przez naczynia. Najpospo-spolitszem jednak zejściem ropni jest wydalenie ropy sztuczne lub naturalne; w tym ostatnim razie, tkanki najmniej stawiające oporu, jak tkanka łączna, skora, przechodzą w zapalenie, ropienie, tak że ropień coraz więcej zbliża się ku powierzchni, nakomec skóra lub błona śluzowa bardzo już ścienczona rozrywa się i ropa wyleVva się na zewnątrz. Niektóre tkanki, głównie powięzie, opierają się bardzo długo zropieniu. Ta wytrzymałość jest nieraz pożyteczną