page0268

258

S. DlCKSTEtN.

do obliczania, rozwiązanie ostateczne zagadnienia długości na morzu, roz wiązanie, jakiego pragnął Newton, podajac myśl utworzenia Biura długości

W dalszym ciągu podaje Wroński znaną już nam z treści (patrz Część I. str. 89) deklaracyę Noluna; w końcu pomieszcza „Expose^u stosunku swego z Youngem oraz dodatek p. t. „Sur une nouvelle refutation de la prótendue theorie des refractions du docteur T. Young par M. Wory, l’un des principaux matkómaticiens anglais".

30.    Aperęu des causes et des suites de la spoliation de M. H. Wroński, par le Bureau des longitudes de la Grandę Bretagne, adressć sur-tont au gouvernement de Russie et a ses compatriotes polonais et russes. Paris, Mars 1823, 8° str. 5.

K.

Patrz Cześć I, str. 100.

31.    X. Prospectus du calculateur universel et de ses di e er ses modifica-

tions₁ formant le calculateur nautique, le calculateur commercial, le calculateur de l’ing6nieur etc. etc. par.....Paris, 1823. 4° str. 7.

D.

Patrz Część I-sza str. 102.

32.    Prospectus de la Philosophie absolue. 1826.

Prospekt (cytowany przez Auge’ego) zapewne do dzieła pod tymże tytułem, wydanego dopiero po śmierci Wrońskiego. Patrz niżej

33.    Prospectus des canons de logarithmes. s 1. [Paris], s. d. [1827], 4° str. 4.

Druk luźny, stanowiący prospekt do następującego dziełka (Nr. 34); zawiera wiadomości o przeznaczeniu kanonów logarytmowycli, z podaniem ceny każdego ich rodzaju.

34.    X2. Canons de logarithmes de H. W. Tables Nr. 1, Nr. 1 bis Nr. 2_? Nr. 3, Nr. 3 bis, Nr. 4. Instructions et thóorie. Avec un sup-plćment donnant la rćsolution generale de l’6quation du cinquieme degró. Paris. De Timprim^rie de Jules Didot ainó, 1824, 8° str. 64 i 6 tablic.

BM. D. N. P. (egzemplarz autora).

Opis i teorya kanonów kończy się na str. 59 ; od 59 — 64 podana jest metoda rozwiązywania równań stopnia 5-go, stanowiąca zastosowanie metody ogólnej, zwanej „teleologiczną" i ogłoszonej przez Wrońskiego w tomie III dzieła: „Ke-forme du savoir humain“.

Treść dziełka podaliśmy w Części I-ej str. 105, 111—112.

Istnieją wydania rosyjskie i polskie (patrz dział III).

http://rcin.org.pl