page0277

969

Rosę

cyi w Frankfurcie, później kształcił się w Berlinie pod Klaproth em i w Królewcu, w r. 1792 objął aptekę po ojcu i umarł 1807 r. jako assessor kollegi-jum lekarskiego. Podał: sposób rozkładania krzemianów zawierających alkalija za pomocą azotanu baryty, sposób wykrycia arszeniku w otruciach tern ciałem, wiele tez położył zasług w' kształceniu aptekarzy i przy ułożeniu farmakopei pruskiej. — ROSe (Henryk), syn poprzedzającego, urodził się w' Berlinie 1795 roku, nauki pobierał w Berlinie, w r. 1819 udał się do 8ztokolmu dla udoskonalenia się w chemii pod Berzeliuszem, w r. 1820 w Kieł otrzymał stopień doktora. W r. 1822 został prywatdocentein w^r Beninie, a w r. 1823 nadzwyczajnym, w r. zaś 1835 zwyczajnym professorem chemii w tamecznym uniwersytecie. Prace jego w chemii analitycznej, a zwłaszcza nieorganicznej, wiele przyczyniły się do dokładnego poznania rozmaitych związków, wszystkie zaś mieszczą się w rocznikach chemii i fizyki Pog'gendorlf’a. Szczególny rozgłos zjednało mu dzieło jego. Handbuch der analytischen Chemie (2 tomy, Brunswik, 1851), przełożone prawie na wszystkie języki europejskie. W roku 1811 odkrył Niobium. Umarł w Berlinie 28 Stycznia 1861 r. — Rosę (Gustaw), brat poprzedzającego, urodził się w Berlinie 1798 r., w r. 1816 rozpoczął zawód górniczy w Szląsku, lecz z przyczyny wątłego stanu zdrowia takowy opuściwszy, oddał się nauce mineralogii i chemii; w r. 1820 otrzymał stopień doktora w Berlinie, a w r. 1821 udał się do Berzeliusza. W r. 1822 został kustoszem gabinetu mineralogicznego przy uniwersytecie berlińskim, w r. 1826 nadzwyczajnym, a w r. 1839 zwyczajnym professorem mineralogii w tymże uniwersytecie. W r. 1829 razem z Ehrenbergiem towarzyszył Ale-xandrowi Humboldtowi w podróży do Uralu, Ałtaju i morza Kaspijskiego, z której ogłosił sprawozdanie pod tytułem: Helse nach dem Ural, dem At tai und dem Kaspischcn Meere (2 tomy, Berlin, 183/—12). Z pomiędzy licznych prac dotyczących pojedynczych przedmiotów, powiększej części ogłoszonych w rocznikach Poggendorlta, na szczególną uwagę zasługuje rozprawa zamieszczona w Gilberta rocznikach fizyki z r. 1823: Uber den Feldspath, Al-bit, Labrador und Anorlhil. Dzieła oddzielnie wydane są: Elemente der Kry-stallographie (wydanie drugie. Berlin, 1838); Uber das Krystallisationssy-stem des Quar-zes (Berlin, 1816) i Das Kry stallochemische Mineralsystem (Lipsk, 1852).

R0S6 (Antoni), redaktor i wydawca, urodził się w r. 1811 w Poznańskiem, był kupcem w Poznaniu, a przytem odpowiedzialnym redaktorem gazety pod nazwą: Goniec polski, wychodzącej tamże od 3 Lipca 1850 do 31 Grudnia 1851, oraz czasopisma Ziemianin od 1859—1862. Wydawał także ułożone przez siebie Kalendarze gospodarskie na r. 1851 i domowe na r. 1851 i 1855, osobno drukiem ogłosił przekład J. Liebiga Najnowsze listy chemiczne (Poznań, 1858). Rosę umarł w r. 1862.    F. M. S.

ROSe (Józef Konstanty), współczesny doktor medycyny, professor szkoły głównej warszawskiej, urodzony w r. 1826 w Poznańskiem, uczył się w gi-mnazyjum świętej Maryi Magdaleny w Poznaniu, następnie studyja lekarskie odbywał w Berlinie i w r. 1851 po napisaniu rozprawy De leucaemia otrzymał stopień doktorski. W r. 1860 przez konkurs otrzymał posadę adjunkta w b. akademii medyczno-chirurgicznej w Warszawi e przy katedrze terapii i kliniki terapeutycznej, a po otworzeniu szkoły głównej w r. 1863 professorem tejże. Jest autorem dzieła: Diagnostyka fizyczna chorób pluć i serca (Warszawa, 1860, w 8-ce).    F. M. S.