?22 Puls i-a upaclataca '
bornirsli iemu , oddanie buławy polney Janowi Sobieskiemu, po śmietci Czarnieckiego, k lora iednak do Lubomirskiego podług ugod) i.ozyniouev wrócić się powinna b^ła, seym w r. itibfci do Warszawy nakazany skuLku pozbawiły, który b- I zerwany przez Łiukomskiego, posła w oiowód/.twa YYŁepskiego. Lubomii ki uleskuit na medo-trz) manie przymierza. \Voiev ództw znaczna część na iego się stronę oświadcza. Przytiywu on z V\ ro-clawia: bitwa pod Jiluntiuaml niedaleko Inowrocławia w Kidawach. .Lubomirski i 2000 woyska, a król 2Ó000. liczył. ZwycięzLwo przy Lubomirskim, 4ooo legło trupem ze strony ki ólewskiey. Po tey króla porażce, nastąpiła w Lęg orlicach u-goda. Lubomirski lubo króla przeprosił, 1 a inne-styn generalna ogłoszona; przeciąż. iuź więcey królowi niedowierzano, w Śląsku dla bezpieczeństwa osiadł, i we W rocławiu liaslępuiąccgo roku umarł Kroi ze strony sn oiey publiczne l.a piśmie dał przyrzeczenie, iż za życia swego nikomu do osiągnieiiia tronu dopomagać nie będzie. IN a sey-inie roku 1667. tnaiizakcya Lęgonicka polwiei-dzona, tudzież wolne królów ubieganie nowein prawem obwarowane. Na tyle mewrzesna Lud wili i rada, i ślepe ley do interesów-dworu Francu-zkiego przywiązanie prze dało' się , z którego nic więcey nie zyskała, prócz powszccbney w krain nienawiści i zgryzoty, że swego nie dopięła, z któ-rey dn.a 10. marca przed k tńpem sey mu z tym pożegnała się światem, z niemałym króla, o oziębłam Polaków- żalem,- dla zbytecznego ie; wdawania się w rządy Narodowe. Niekló,-z\ dzieio-pisowie Lubomirskiemu nieco tiiKŻe zaciętości i uporu wcale, interesu lego osnowie przynisuią, mieniąc, Lkohy t\lko iustruinenteni był dworu AViedi ń- k ii-go , którego .Le-O|iold cesarz nż\l ku obaleniu Fr.aiuijJzkieh względem tronu Polskiego zam osłów. f \