512
r. 1738. 28) Roczne dzieje kościelne od Narodzenia Pana i Boga naszego
Jezusa Chrystusa wybrane z rocznych dziejów kościelnych t czara Baroniu-sza (Kraków, 1603, folio; wydanie 2-gie, tamże, 1607, folio). Obejmuje dwanaście pierwszych wieków dziejów Kościoła. Jestto kronika bez krytyki zebrana, idąca porządkiem czasów różnemi powieściami przegrodzona, w której żadneg'o nie masz kunsztu historycznego. Wyciąg Skargi przetłomaczono na ruski i drukowany był w Moskwie, (1719, w 2-ch tomach, folio), 29) Zawstydzenie Aryjanów i wzywanie ich do pokuty, przy nim kazanie o pt^enajchwalebniejszej Trójcy (Kraków, 1604, w 4-cc). Na to dzieło odpowiedział Mo-skorzewski (ob.) pismem pod tytyłem: Zniesienie zawstydzenia etc. (Raków, 1607). Pismo dało powód X. Skardze do skreślenia drugiego zawstydzenia które ogłosił pod tytułem: 30) Wtóre zawstydzenie Aryjanów P. W. Jaroszowi Moskorzewskiemu z Moskorzewa, który się na pierwsze X. Piotra Skargi S. J. zadane ozwal iodpón \na, nie dać chciał, na co tenże X. Skarga odprawę tę w imię pańskie zgotował (Kraków, 1608, w 4-ce); na które znowu Mosko-rzewski wydał: Zniesienie Wtór ego zawstydzenia (Raków, 1610). Odpowiedzi te są równie namiętne jak zarzuty. Moskorzewrski ponawia w nich skargę o nieuctwo i utrzymuje, że wszystko co on napisał przeciwko nim, to nie on lecz włoscy jezuici ułożyli, a Skarg"* tylko przetłomaezył. 31) Jnlijnsza FadegoS. J. o umartwwnin rfJkportądmjch passyj w skłonności, przetlomaczo-ne z łacińskiego na polski. (Kraków', 1604, w 8-ce). Wszakże tylko przedmowa jest dziełem X. Skargi, tłomaczenie zaś jest X. Wojciecha spowiednika zakonnic chełmskich. 32) Pokłon Panu Bugu zastępów na zwycięzfwo inflantskie nad CarolusemSudermańskimksiąięcin, dane 27Septem. r. 1605 pod Bigą w Kirchholmie, na który uczynione jest kazanie przy obecności króla w Krakowie na zamku i powtórzone w drugiej idącej niedzieli, wydane od jednego, który był na tem kazaniu (Wilno, 1605, w 4-ce). Toż samo z dodatkiem i na tytule: Przydane jest, dziękczynienie za zwycięztwo maltańskie przed pięć laty od Pana Boga dane, aby się pamiątka jego i wdzięczność ku dobroci boskiej nad tym królestwem wznawiała (Kraków, 1605, w 4-ce). 33) 0 czterech końcach życia ludzkiego i o wielce pożyłecznem rozmy
ślaniu kh książki W. 0. Franciszka Costera S. J. z łacińskiego na polskie przełożone. Przydane są dn nich rozmyślania jako skrócony summa-ryjusz (bez miejsca druku, 1606 roku, w 8-ce; wydanie drugie, w Krakowie, 1606 roku, w 12-ce); przedrukowane w kazaniach przygodnych edycyi 1610 i 1738r. 34) Na artykuł o jezuitach zjazdu Sandornirskiego czytany
w Wiślicy przed Królem lmci i Senatem i szlachtą i rycerstwem od posłańców tego zjazdu, 13 Września R. P. 1606. Odpowiedz X. P. Skargi S. J. uczyniona na kazaniu tamie w Wiślicy przed temiż stanami 17 tegoż miesiąca (Kraków, 1606, w 8-ce; wydanie 2-gie tamże, 1606, w 8-ce, przedrukowane w jego Kazaniach Przygodnych edycyi 1610—1738). Prócz tego Skarga jeszcze raz wr następnym roku stanął w obronie swego zgromadzenia w osobnej książce p. t. 35) Próba zakonu Soc. Jesu, pisana od X. Piotra Skargę S. J. z poruczenia starszych (Kraków, 1607, w 8-ce). Przedrukowana w jego kazaniach przygodnych i znowu p. t. Obrona Jezuitów przez X. Piotra Skargę S. J. p. i. Próba zakonu r. 1607 wydana (Warszawa druk W. Dąbrowskiego, 1814, w 8-ce). Ale powyższe dzieła miały za cel odparcie zarzutów czynionych Jezuitom. Wywodzi w nich autor szeroko początek tego zakonu, prace jego w Kościele i pożytki czynione duszom i zbawieniu ludzkiemu. Do skreślenia historyi Jezuitów polskich, pisma te nieobojętnem