531
kszość znakomitszych lekarzy niemieckich od nieg'o i uczniów jego nabyła wprawy w auskultacyi i perkussyi i sobie przyswoili z większem lub mniejszem powodzeniem jemu właściwą dokładność wr ocenieniu stanów patologicznych.
SkOfija, Szkoflja. 1) W ogóle czepkec: czapeczka duchownych samo ciemię tylko okrywająca. 2) Pokrowiec. 3) Na hem.ie rycerskim upięcie podtrzymuje i okala pióra.
SkOjeC (Scotus), pieniądz z czasów Piastów, znaczył dwa grosze, czyli V24 grzywny, ob. Moneta.
Skoki, w języku łowieckim, nogi zająca: skoki przypiekać, znaczy myśliw-stwa nie znać.
Skoki, po niemiecku Schokken, miasteczko dawniej w województwie, obecnie w wielkiem księztwie poznańskiem, powiecie wągrowieckim, nad Małą Wełną na wzgórzu, przy trakcie z Poznania do Bydgoszczy położone, było pierwotnie gniazdem staroż} tnej rodziny wielkopolskiej Skockich, herbu Nowina, z których bracha Wincenty, Jan i Jakób Skoccy, przedali je w roku 1536 z przyległościami Wojciechowi Latalskiemu, kasztelanowi lędzkiemu, za 1,500 węgierskich dukatów. W ręku Latalskich były Skoki przez lat kilkadziesiąt, poczem dostały się Rejom, po Rejach Unrugom, Twardowskim, dalej Raczyńskim, Radolińskim. Ostatnią rodziną polską, która to miasteczko posiadała, byli Skoraszewscy. W drugiej połowie XVI wieku dziedzice Skok, protestanci, oddali kościół parochijalny, pod wezwaniem św. Mikołaja, Braciom Czeskim, w których ręku zostawał aż do roku 1645. W tym czasie na mocy wyroku trybunalskiego przywrócony został pierwotnym właścicielom swoim, t. j. katolikom. Przy końcu XVI i na początku XVII wieku, należało to miasto do znakomitej protestanckiej familii Rejów. Swobody nadane przez tę fa-miliję ściągnęły tu rzemieślników z Czech, Szłązka i Morawii. W połowie XVII wieku Skoki liczyły do 6,000 mieszkańców. Do upadku miasta przyczyniło się to, że Rejo wie przestali być właścicielami, tudzież morowa zaraza, a nadewszystko bezsilność rządowej władzy i wynikły z niej nierząd w kraju. Ludność tego miasteczka w roku 1837 wynosiła 991 głów. Ma kościół katolicki parafijalny, protestanckich 2 i synagogę. Mieszkańcy trudnią się tkactwem i szewctwem; mają 4 jarmarki do roku kramne, tudzież na konie i bydło. Stacyja pocztowa w' mieście odległem od Wągrowca mil 2, od Bydgoszczy 12l/2, od Poznania mil 5. C. B.
Skole, miasteczko w Gaiicyi, obwodzie stryjskim, u samego podnóża wielkich gór, a 5 mil od Stryja położone, z starożytnym zamkiem i hutą żelaza.
Skolenie, W języku łowieckim: szczekanie lisa, które się składa z jednostajnych i prędko po sobie powtarzanych tonów.
Skolimowski (Rafał), jeden z najznakomitszych w swoim czasie profes-sorow matematyki, urodził się 24 Października 1781 r., we wrsi Skolimowie-Wojnowie, w powiecie siedleckim. Po ukończeniu nauk u pijarów' w Drohiczynie 1799 r., wstąpił do semiuaryjum księży świeckich w Janowie, gdzie słuchał teologii przez lat 4, poczem zanim został wyświecony na kapłana był tamże professorem i zarazem wikaryjuszem parafijalnym przez ciąg lat czterech. W roku 1809 przeniósł się do Warszawy i przyjął obowiązki prywatnego korrepetytora wr jednym ze znakomitszych pensyjonatów męzkich. Wkrótce atoli oceniono zdatność i usilność młodego kapłana i powrołano go na pro-fessora przy liceum warszawskiem, gdzie uczył lat sześć, do r. 1815, historyi miatematyki. W tym czasie poświęcił się zupełnie umiejętnościom ścisłym*
34*