Skibicki (Franciszek), współczesny, radzca tajny, senator warszawskich departamentów rządzącego senatu, urodził się w r. 1796 na Wołyniu. Nauki pobierał wraz z Antonim Malczewskim, (ob.) później autorem Maryi, najprzód prywatnie, a potem publicznie wr szkole krzemienieckiej, zostając pod opieką, samego jej założyciela Tadeusza Czackiego (ob.} W roku 1814 przybył do Warszawy, gdzie przechodząc stopniami hierarchii urzędniczej, doszedł w roku 1865 do godności senatora. Oprócz tego w r. 1832 przez trzy lata był kuratorem giEinazyjum i szkół gubernii Wołyńskiej. Skibicki przez kilkadziesiąt-letni pobyt w Warszawie, zrobił sobie imię rzadką uczynnością, chętnem spieszeniem z pomocą współziemianom, których zwykle w świat wprowadzał, życzliwą podawał rękę, a po zgonie ogłaszał drukiem ich zasługi. Sam miłośnik i znawca muzyki i literatury, w cichości je uprawia, drukując niekiedy bezimiennie, lub pod pseudonimem płody swego pióra. Takiemi są pomiędzy innemi w Ty godni ku petersburgskim, pod nazwiskiem: Włodzimier zaninct
drukowane rozprawy pod tytułem: 0 postępie, (1844, Ner 26). 0 włoś
cianach (tegoż roku N. 47). Czytelnictwo, (1845, Ner 8). 0 bankach guber-nijalnych, (1842, Ner 92). Pamiętniki, (1845, Ner 92). O języku, (1847, Ner 47 48;. Zycie Tadeusza Czackiego, w Przyjacielu Ludu, na rok 1842 Ner 45). Nadto we wszystkich prawie codziennych i tygodniowych czasopismach warszawskich, dostarczał spostrzeżenia swoje i uwagi. W rękopiśmie posiada Pamiętniki własne, które są zajmującym materyjałem do dziejów współczesnych, a szczególnie od roku 1814.— SkibicktL (Karolina), córka poprzedzającego, urodziła się w r. 1830, umarła w roku 1849 na Wołyniu. Odebrawszy staranne wychowanie w domu i w podróżach z rodzicami po Niemczech i we Włoszech, wcześnie jako autorka pracowaae zaczęła; wr trzynastym roku życia, przetłomaczyła była z włoskiego: Maxymy świętego Franciszka Salezego, które drukowane przy końcu każdego miesięcznego poszytu Pamiętnika religijno-moralnego w r. 1843, później wyszły w osobnej odbitce pod tytułem: Łatwy sposób urządzenia życia chrześcijańskiego przez codzienne rozpamiętywanie krótkich przestróg, zebranych z dziel świętego Franciszka Salezego, i rozdzielonych nadniroku, (Warszawa, 1843, w 8-ce). Religijne swoje uczucia wymownie skreśliła w listach do przyjaciółki, które wydrukow ane były najprzód w Atheneum Kraszewskiego, w roku 1851, i osobno pod tytułem: Karolina Skibicka, Wspomnienie, (Wilno, 1852, wT 8-ce), Listy te następnie przedrukowane zostały przy obszernym jej życiorysie skreślonym przez P. Pruszakową, w Rozrywkach dla młodocianego wieku, (na rok 1856). F. M. S.
Skitiel, niewielkie miasteczko w powiecie Grodzieńskim, należało niegdyś do ekonomii grodzieuskiej. Ma do roku trzy jarmarki: na Boże Ciało, w dzień świętego Piotra il Października, których obroty na kilkadziesiąt tysięcy złotych wynoszą. Mieszkańcy trudnią się drobnym przemysłem i rolnictwem. Ji . K.
Skidełł (Jan), doktor filozofii, teologii i prawa kościelnego, professor uniwersytetu i akademii wileńskiej, urodził się w roku 1790, w gubernii Wileńskiej. Po ukończeniu nauk w szkołach swojego powiatu Telszewrskiego wyroku 1817 i wysłuchaniu przez rok nauk przyrodzonych w uniwersytecie wileńskim, wstąpił do głównego seminaryjum wr Wilnie. Odtąd z największym zapałem oddał się naukom teologicznym, po wyświęceniu zaś na kapłana w' roku 1822, i otrzymaniu wr rok potem stopni doktora teologii i prawda, powołany był do wykładania nauki chrześcijańskiej w uniwersytecie. Wkroice potem otrzymał tamże katedrę professora teologii, któryto obowiązek pełnił do zamknięcia