page0531

523

Skimborowicz — Skirgiełło

i 1841 roku (1 tom w 8-ce), Czasu, dziennika pilitycznego, literackiego i przemysłowego od połowy 1841, Przeglądu naukowego wspólnie z E. Dembowskim (oh.), od roku 1812 do połowy 1848 (tomów 26; w 8-ce), Księgi świata od r. 1859. Współpracownikiem i współredaktorem był Przeglądu warszawskiego, w latach 1840, 41 i początku 1842. Pisywał artykuły do Gazety war^awskiej od roku 1851 do 1857, do Gazety Codziennej, a następnie Polskiej od r. 1857 do 1863 i do wielu innych. Redagował Kalendarz popularno-naukowy, odr. 1846 do 1852 i Album malownicze w r. 1848. Oddzielnie wydał: 1) Pismo dodatkowe do Gazety porannej (1839, w 4-ce).    2)

Życiorys Jędrzeja Śniadeckiego, (Warszawa, 1840). 3) Małżeństwo dni piętnastu, romans, (tamye, 1844).    5) Przewodnik dla zwiedzających Częstochowę, (tamże, 1847, w 12-ce).    5) Żywot i prace Heweliusza, (1860,

w 4-ce), oddruk z kalendarza Jaworskiego. 6) Specimen photographicum titulorum ąuos habent biblia. Jestto zbiór fotograficznych odbić kart tytułowych, trzydziestu najrzadszych biblij polskich, (Warszawa, 1865, in folio). Wrekopiśmie przygotowuje oddawna wydanie obszernego Słownik a pisarzy i artystów polskich, którego druk był przed laty zapowiadany. W r. 1863 mianowany sekretarzem biblijoteki głównejw Warszawie, jest od roku 1864 kustoszem tejże.^ r~^<yif aJuht*    R, M. S.

Skimborowiczoya (Anna), współczesna autorka, z domu Sokołowska, siostra Jakóba rysownika, a żona Hipolita (ob.), urodzona w Warszawie, oprócz wielu artykułów jej pióra, drukowanych w Księdze Świata, Rozrywkach dla młodocianego wieku, w Przyjacielu dzieci i t. d. osobno wydała bezimiennie następne prace: 1) Powiastki icesołe, (Warszawn, 1857, wyd. 2-ie, w tymże roku ze zmienionym tytułem). 2) Powieści z prawdziwych wydarzeń, tamże, 1860, 2 tomy; wyd. 2-ie, pod tytułem: Rzeczywiste zdarzenia w powiastkach, (Żytomierz, 1862, 2 tomy). 3) Chrzciny u wójta, spisane przez Stacha Dworaka, (Warszawa, 1861). 4) Wesele u wójta, spisane przez Stacha Dworaka, (tamże, 1863). Oba te dziełka napisane na konkurs drukowane były kosztem byłego towarzystwa rolniczego. 5) Módlmy się, książka do nabożeństwa od 1854 do 1862 wyszło jej trzy wydań.    F. M. S.

Skir, ob. Rak.

Skirgiełło, syn Olgerda (ob.) a brat Władysława Jagiełły urodził się w roku 1354. . Kiedy Jagiełło poślubiwszy Jadwigę (ob.) wstąpił na tron polski, powierzył mu władzę najwyższą z godnością namiestnika w wielkiem ksieztwle Litewskiem w r. 1387: Skirgiełło bowiem przywiązaniem swoim, usługami wo-jennemi i poświęceniem się sprawie brata, zasłużył najwięcej równie na wdzięczność jego jak i zupełne zaufanie. Skirgiełło uznał siebie i wraz z całym krajem hołdownikiem kro,a i królestwa Polskiego. Gdy wiarę chrześcijańską zaprowadzał Jagiełło w Litwie, Skirgiełło przyjąwszy na chrzcie imię Kazimierza, czynnie i gorliwie mu w tern pomagał. Niewiadome są powody dla których Jagiełło w r. 1387 nadał tytuł i godność Skirgielle wielkiego ksLęcia Litewskiego i Ruskiego. Krok ten nierozważny, był powodem ważnych zajść i niesnasek, jakie zapisały nasze dzieje. Skirgiełło pomimo całego przywiązania jakie miał do króla‘brata, zawiódł jego nadzieje. Oddany uciechom, polowaniu, biesiadffm i pijaństwu, z mocy swej dostojności, miał pod vvładzą swoją Witolda, który takiego zwierzchnictwa długo cierpliwie znosić nie mógł rachując na panów litewskich oburzonych przeciw Skirgielle, który w przystępach złego humoru, obrażał ich jak i szlachtę, zabieraniem dóbr, karaniem bez winy, nieraz przy_f uczcie z nożem rzucając się na współbiesiadników swoich.