page0566

558

Ratka

tamże i po polsku. 6) Gladtus contra Turcas, (bez miejsca druku i roku 1679, w 4-ce, wyd. 9-ie, Zamość, 1680).    7) Miecz przeciwko Turkom,

(Leszno, 1684, toż z tekstem łacińskim bez miej. dr., 1696, 9 tomy). W dziele tern okazuje autor, że z Turkami ani sąsiedztwo spokojne, ani przymierze bezpieczne, ani wojna trudna. Stręczy sposoby pokonania ich, i sili się wmówić że nie tak niepodobna, jak pospolicie mniemają, skojarzyć między panami chrześcijańskimi jedność na zgubę tego mocarstwa, które szczególnie przez ich niezgody i nieporozumienie urosło; zatem krótko ale dokładnie wzrost potęgi ottomańskiej przechodzi i środki do jej zguby podaje. 8) Kalendarz nowy do dobrej śmierci bardzo pożyteczny, (Kalisz, 1685, w 19-ce).    9) Święty

Bazylijusz Wielki, życia zakonnego w Cerkwie świętej wschodniej Patryar-cha i fundator, (bez miejsca, 1686, in folio, toż Kalisz). 10) Budynek Chrystusów, to jest Kościół święty z wielkiego wizerunku na maluchny konterfekt przeniesiony, (Lublin, 1689). Dzieło to wydał Rutka z rozkazu kardynała Pallavicini. 11) Goliat swoim mieczem porażony, (Lublin, 1689). Samson na którego ten Goliat godził, był to Joanicjusz Gałatowski, archimandryta czer-niechowski, z okazy wydanej przeciwko starej wierze Boima i trybunałowi Ojców Św. Cichowskiego w Nowogrodzie siewiersKim r. 1678 książki w 9-ch częściach, z których pierwszej dał napis: Stary Kości-l zachodni, nowemu Kościołowi rzymskiemu pochodzenie Ducha ś. od Ojca samego pokazuje. Drugiej Nowy Kościół rzymski nową wiarę wymyśla. Odpisywali mu metropolita Cy-pryjan Zochowski i Bazylijan Pachomi Ohilewicz w r. 1680. Rutka wziął na siebie ostatni cios. Nie zachowuje atoli tej łagodności, której Cichowski, nie chcąc jątrzyć umysłów przestrzegał. 19) Kamień przeciwko kamieniowi, to jest refutacyja kamienia w Kijowie wydrukowanego, (Lublin, 1690, w 4-ce). Jestto odpowiedź na dzieło metropolity kijowskiego Piotra Mo-hiły, który pod nazwiskiem Euzebijusza Pimina, wydał książkę pod napisem: Lithos albo kamień z procy. 13) Chorągiew zgody i pokoju, (tamże, 1691, w 4-ce). Jestto dalszy jakoby ciąg czyli poparcie dzieła, pod N. 5 wymienionego. Stebelski atoli w dziele swojem: Dwa wielkie światła, autorem tego pisma mianuje Mikołaja Cichowiusza. 14) Orator ad Ecclesiam orientalem D. Aurelius Augustinus, (Kalisz, 1690, w 4-ce), po polsku i po łacinie. Toż (tamże, 1699, w 4-ce), i osobno tylko po polsku pod tytułem: Poseł do cerkwi wschodniej ś. Aureliusz Augustyn, (bez miejsca, 1699). Zebrał tu autor z różnych ksiąg słowiańskich, dowody wyznania jakoteż pochodzenia Ducha świętego od Ojca i Syna. 15) Trybunał Ojców SS. greckich, starszeństwo biskupom rzymskim przysądzający, (Lwów, 1699, w 4-ce). Jestto polskie tłómaczenie miejscami skrócone i przerobione dzieła Mikołaja Cichowiusza. 16) Sanctus Cyi Mus patriarcha Alexandrinus, spiritus S. a Filio proces-sionem, antę tempus et tamen in tempore accerrimus expugnator, (Lublin, 1699, w 4-ce). Toż samo dzieło osobno po polsku, (tamże,1697).    17)

Kwiat nabożeństwa, to jest modlitwy świętej Gertrudy, (tamże, 1699, toż w Kaliszu, 1693). 18) Angelicus Doctor, Thomas Aąuinas expulsi ab eccle-sia graeca spiritus S. a Filio restitutor et reductor, (Lublin, 1694, w 4-ce; bezimiennie). 19) Rękoprowadzenie do nawrócenia Mahometanów, (Lwów, 1694, w 4-ce). Jestto tłómaczenie z łacińskiego dzieła Tyrsa Gonzalesa zachwalonego w Hiszpanii na Maurów missyjonarza, potem generała jezuickiego. 90) Herby albo znaki kościoła prawdziwego, (Lublin, 1696, w 4-ce). 91) 0 affe/.cie i miłości ku Panu Jezusowi z łacińskiego, (Lwów, 1698, w 4-ce). Nadto, podług historyi kollegijum lwowskiego, której rękopism w bi-