page0557

549

Russegger — Russdorf

do Chrystyjanii zkąd odbył podróż po wszystkich okręgach górniczych Szwecyi i Norwegii. Powróciwszy w Lutym 1841 r. do Wiednia, zebrane ow^roce z podróży wydał w dziele: Heisen in Europa, Asien und Afrika (Sztutgart, tomów 7, z atlasem, r. 1841—50}, zawierającem mnóstwo wiadomości o krajach i ludach a nadew^rszystko obfite materyjały do poznania płodów przyrodzonych krajów Azyi i Afryki, podtenczas rządom Mehemeda Alego podległych. Liczne spostrzeżenia i wiadomości treści mineralogicznej, geognostycznej i górniczej ogłosił w różnych pismach czasowych specyjalnych. Następnie Russegger urzędował jako radzca gubernijalny, administrator kopalni soli, «ędzia okręgowy i górniczy w Wieliczce do r. 1850, w którym mianowany radzcą ministryjalnym i dyrektorem dóbr, leśnictwa i górnictwa w Węgrzech niższych, został spół-cześnie dyrektorem akademii leśno-górniczej w Szemnitz. W r. 1848 akade-inija nauk w Wiedniu zaliczyła go do grona swoich członków korrespondentów. Russegger położył znakomite zasługi pracami nad udoskonaleniem i rozwinięciem górnictwa w Austryi podjętemi.

RllSSdorf (Paweł,. Po abdykacyi wielkiego mistrza krzyżaków' Michała Ktichmeistera von Sternberg, wybrany został jednomyślnie jego następcą d. 10 Marca r. 1422, Paweł von Russdorf, wielki szatny zakonu. Był rodem z nad Renu, dyeeezyi kolońskiej. Pierwszą jego czynnością było uwolnienie dawniejszego wielkiego mistrza Henryka von Plauen z samotnego więzienia w Brandenburgu. Przeżył on jeszcze lat ośm, umarł bowiem w ostatnich dniach r. 1429. Russdorfa zaraz zathecał cesarz Zygmunt do wojny przeciw Jagielle i Witoldowi. Względem nuncyjusza papiezkiego, za przybyciem jego do Pruss, radził tak postępować, aby wszędzie zawstydzenie i złe przyjęcie znalazł. Postrachy sprawdzać się zaczęły, król Władysław' Jagiełło miał narady z margrabią Fryderykiem ojcem, ze Swidrygełłą i wielu panami krajowemi. Wojska zbierały się po różnych miejscach. Witold miał w pogotowiu Tatarów i Kozaczyznę, lada dzień wkroczyć do Pruss mogącą. Wszelako wprzód nun-cyjusz papiezki przybył do Malborga z różczką oliwną w ręku: wielki mistrz spełniając poruczenie cesarskie, wydalił się aby go nieprzyjmować. W ostatnich dniach Lipca r. 1422 wkroczył król Władysław do Pruss. Książę Świdrygiełło wypowiedział przyjaźń zakonowi. Wkrótce nadciągnął król z Witoldem, prowadząc z sobą liczne zastępy rycerstwa. Wielki mistrz widząc bezskuteczność przyrzeczeń obrony od cesarza i książąt imperium, hojnie mu udzielanych, nalegał na ich uiszczenie w ostatniej potrzebie. I usłyszał odpowiedź; „Broń się jak możesz albo myśl o pokoju”. „Pokój! pokój!” powtórzyli wszyscy Niemcy w całych Prusiech. Ulegając powszechnym życzeniom, Krzyżacy wyprawili posłów do królewskiego obozu i stanął pokój nad jeziorem Melno r. 1422. Zakon odstąpił Polsce ziemię Nieszawską z włościami; a Zmujdź i Sudawiję królowi i wielkiemu księciu litewskiemu. Krzyżacy wojnę prowadzić musieli przeciw Hussytom. W r. 1434 d. 18 Czerwca umarł Władysław Jagiełło. Uprzedził go Witold o lat cztery, zmarłszy w Trokach d. 27 Października r. 1430, lat osiemdziesiąt sześć przeżywszy, po nadaremnych zabiegach o koronę litewską. W r. 1441 Russdorf wiekiem, chorobą i zmartwieniami znękany, złożył w Mal-borgu urząd wielkiego mistrza a w tydzień potem dnia 9 Stycznia apopleksyą rażony umarł, przez lat 19 piastow^rawszy nieszczęśliwie dostojeństwo. Za jego rządów- wziął początek Związek Pruski, który tak potężnie wpływał na upadek zakonu Krzyżaków i wydźwignienie Pruss z pod ich panowania. Do utworzenia związku wielce się przyczyniło Bractwo Rycerzy Jaszczurkowych, założone przed 40 kilku laty, r. 1397 w Prussiech.