scandjvutmpb301

./»koi ufam, te mój grzech wyznany,

Przez najświętsze, Jezu, Twoje Rany,

Zgładzisz z dobrooi Twej wiecznie,

Gdy dla niego, ach, serdecznie Płakać będę z wielkim wstydem,

Mówiąc pokornie z Dawidem: ach, zgrzeszyłem.

Do Opatrzności Boskiej.

21 -    Śpiew. X. Mioduszewskiego

r- ł-b-d V.... . d- itSL ft— -i 1 ' . — T—=--n
U Uh •?. t -T- Ji .	Tl	• 1
A 1 J._9_____fl_9._rn -9	J u
r f r r-t f r	fr	r r

Szczę-śli - wy,    ko    -    go O - patrzność    Bo    -    ska

Ma w Swej o -    pie    -    ce,    niech się nie    tro    -    ska

\-ł	'■f—H-i—ł ■■ J 1 J M

W ża - dnyra przy - pa - dku, ten nie szko - du - je,

Ko - go O - patrz - ność Bo - ska pia - stu - je.

Nie tak miedziany mur jest bezpieczny,

Ani dyament tak długowieczny,

Jak kto przy Bogu łaskawym stoi;

Żadnych się nieszczęść niechaj nie bei.

Niechaj się na mnie i świat oburzy, Niechaj me serce w talach zanurzy;

Gdy tylko spojrzy Niebieskie oko,

Wyjdę z tej toni pewnie wysoko. Izraelowi za sprawą Boga,

Sucha w pół morza ściele się droga;

A Faraona wozy i konie I pyszne wojsko w dnie morskiem tonie.

Miecz Dawidowi nie był potrzebny,

* W królewskiej zbroi nie tak chwalebny ; Gdy młode jego Bóg szczęści lata, Jednym kamykiem zbił Goliata.