scandjvutmp1eb01

259

|

f.

%

Śpiew. X. Mioduszewskiego.

ipsp

Wi - taj, Świq-ta i Ma - ry - o śli - czna

Po - czę - ta nie li - li - o, na

po - ka - la - nie, sze ko - cha - me!

Wi - taj Świę-ta, wnie - bowzię - ta, Nie - po - ka - la - na!

Twą pięknością, niewinnością nieba górujesz, Dostojeństwa i Panieństwa wszystkie celujesz;

W pierwszym, Panno, momencie,

Święte Twoje Poczęcie.

Jaśniejące jako słońce, Niepokalanie.

Sam Bóg święty z Ciebie wzięty dla tej przyczyny,

Żeś się stała i została zawsze bez winy;

Tyś przed wieki przejrzana,

I za Matkę wybrana

Jezusowi Chrystusowi, Niepokalana.

Twoje państwo i poddaństwo świat, nieba Panil Cesarzowie, Monarchowie Twoi poddani;

Dla Twojej niewinności Bóg Ci dał z Swej hojności:

Żeś poczęta zaraz Święta, Niepokalana. Luminarze, chociai w parze, nie tak jaśnieją,

Bo przy świętem Poczęciu Twem zaraz blednieją;

Tyś nad słońce jaśniejsza,

I nad gwiazdy śliczniejsza.

Jako zorze w swojej porze, Niepokalana. Sami Święci wniebowaięoi nie wyrównają Twej pięknośoi i ozystości, którąó przyznają;

Wszyscy Ci się dziwują,

Niowinność Twą szanują:

Żeś tak święta z Anny wzięta Niepokalana.