scandjvutmp15301

107

50.    Śpiew. X. Mioduszewskiego

ra - dość lu-dsi wszędzie sty-nie. A - mol bu-dzi przy do - U - nie

	»/ _ __i_.__
nv	0 K. k i W					^s.	n	i i }
/			Z *		g			f f
. wrx\ m				0	z		i ■	J «* *
		^9 r I.	1_				i
nn ^ pa-ste-rzów, oo pa - śl				\ r ^1 pod bo-rem wo - ly.

Wypada wśród nocy ogień z obłoku.

Dumają pasterze w takim widoku.

Każdy pyta: „Oo się dzieje?

Czy nie świta? czy nie dnieje?

Skąd ta łuna bije tak miła oku?

Ale gdy Anielskie głosy słyszeli.

Zaraz do Betlejem prosto bieżeli.

Tam witali w żłobie Pana,

Poklękali na kolana,

I oddali dary, co z sobą wzięli.

Odchodzą z Betlejem pełni wesela,

Że już Bóg wysłuchał próśb Izraela:

Gdy tej nocy to widzieli,

Co Prorocy widzieó chcieli,

W ciele ludzkim Boga i Zbawiciela.

I my z pastuszkami dziś się radujemy, Chwałę z Aniołami wraz wyśpiewujemy: Bo ten Jezus z nieba dany,

Weźmie nas między niebiany,

Tylko Go z całego serca miłujmy.

51. [-JL* r f*" S —~	Z Mazowsza. -f
Z nie - ba wy - so - kie A • - te - by do nie	. r j ^1 i * i go Bóg zstij - pił na ba wy - wiódł ludz-kie