019

019



Rozdział 2. ♦ Charakterystyka bezprzewodowych mediów transmisyjnych


19


Warunki propagacji fal długich ulegają małym i powolnym zmianom w czasie. Tłumienie fal długich w jonosferze podlega wahaniom dobowym, sezonowym i rocznym, zmienia się także wskutek zmian aktywności Słońca.


Natężenie pola fal długich wyraża się półempirycznym wzorem Austina:


£*[V/m] =


3oo4p

R


a (-0.00NR)

--(2.1)

sin a


gdzie P oznacza moc nadajnika [kW], R - odległość od nadajnika [km], X - długość fali [km], zaś a - kąt między odcinkami łączącymi środek Ziemi z punktami, w których znajduje się nadajnik i odbiornik.


Moc sygnału, docierającego na wejście odbiornika, można wyznaczyć z równania dopasowanej anteny odbiorczej:


Po [W] =

A2 ET Go 480tt2

(2.2)


gdzie E oznacza natężenie pola elektrycznego fali [V/m], G<> - zysk energetyczny anteny odbiorczej [W/W], X - długość fali [m], a P() - moc sygnału na wejściu odbiornika [W],

Propagacja fal średnich

W zakresie fal średnich (3000 - 200 m, 100 - 1500 kHz) znaczenie ma zarówno fala powierzchniowa, jak i jonosferyczna. W ciągu dnia fale są silnie tłumione w dolnych warstwach jonosfery, a więc o zasięgu decyduje tylko natężenie pola fali powierzchniowej. Zasięg ten maleje wraz ze wzrostem długości fali i spadkiem konduktywności gruntu. W ciągu nocy natomiast tłumienie w jonosferze maleje, a więc o zasięgu decyduje fala jonosferyczna.

Podczas odbioru fal średnich w nocy można wyróżnić trzy strefy:

♦    obszar bliskiego zasięgu (pierwszą strefę odbioru), w którym natężenie pola fali powierzchniowej jest znacznie większe niż fali jonosferycznej i zaniki nie występują,

♦    strefę interferencji, w której występują silne wahania natężenia pola, będące skutkiem interferencji fali powierzchniowej i jonosferycznej,

♦    obszar dalekiego zasięgu (trzecią strefę odbioru), w którym natężenie pola fali jonosferycznej jest znacznie większe niż fali powierzchniowej, a występowanie zaników zależy od warunków propagacji w jonosferze i interferencji fal jonosferycznych, docierających do odbiornika różnymi drogami.

Podczas odbioru fal średnich w nocy możliwe jest także wystąpienie przesłuchów pomiędzy sygnałami z dwóch różnych stacji, nawet jeżeli ich częstotliwości znacznie się różnią. Zjawisko to, zwane zjawiskiem luksemburskim, występuje, gdy fale dwóch nadajników rozchodzą się częściowo po wspólnej drodze.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
15 Rozdział 2. ♦ Charakterystyka bezprzewodowych mediów transmisyjnychKlasyfikacja sposobów propagac
17 Rozdział 2. ♦ Charakterystyka bezprzewodowych mediów transmisyjnych Praktyczny zasięg fali
21 Rozdział 2. ♦ Charakterystyka bezprzewodowych mediów transmisyjnych Usable Freąuency) jest to
23 Rozdział 2. ♦ Charakterystyka bezprzewodowych mediów transmisyjnych du do obliczeń natężenia pola
25 Rozdział 2. ♦ Charakterystyka bezprzewodowych mediów transmisyjnych wodną i dwutlenek węgla,
27 Rozdział 2. ♦ Charakterystyka bezprzewodowych mediów transmisyjnychStruktura radiowego systemu
Rozdział 2. ♦ Charakterystyka bezprzewodowych mediów transmisyjnych_29 Dobór parametrów systemu
31 Rozdział 2. ♦ Charakterystyka bezprzewodowych mediów transmisyjnych Rys. 2.7. Trójskładnikowy
33 Rozdział 2. ♦ Charakterystyka bezprzewodowych mediów transmisyjnych ♦    sygnał
35 Rozdział 2. ♦ Charakterystyka bezprzewodowych mediów transmisyjnychi (t) • k(t). który wobec tego
Rozdział 2. ♦ Charakterystyka bezprzewodowych mediów transmisyjnych_ 41 Tabela 2.5. Wybrane
43 Rozdział 2. ♦ Charakterystyka bezprzewodowych mediów transmisyjnychUwarunkowania
37Rozdział 2. ♦ Charakterystyka bezprzewodowych mediów transmisyjnychf„s = l/T< =
39Rozdział 2. ♦ Charakterystyka bezprzewodowych mediów transmisyjnych ♦
Rozdział 2.Charakterystyka bezprzewodowych mediów transmisyjnych Podczas gdy w komunikacji
Politechnika WrocławskaPSLiR - o czym będzie Charakterystyka bezprzewodowych mediów transmisyjnych:

więcej podobnych podstron