031

31

Rozdział 2. ♦ Charakterystyka bezprzewodowych mediów transmisyjnych

Rys. 2.7.

Trójskładnikowy model propagacji przyziemnej przedhoryzontowej, gdzie hn, ho - wysokość anten nadawczej i odbiorczej, hl, h2 - wysokości skorygowane

Bezinterferencyjny zasięg użytkowy jest to taka odległość pomiędzy nadajnikiem a odbiornikiem, przy której przeciętny sygnał odbierany ma moc równą rzeczywistej czułości odbiornika (p_()mn).

Zasięg ten zależy nie tylko od mocy nadajnika, lecz także od parametrów anten (zysk energetyczny) oraz ukształtowania terenu, które z kolei wpływa na tłumienność trasy. Ogólnie, zasięg użytkowy d„ związany jest z mocą sygnału odbieranego następującą zależnością:

Po^,m=^PK.f'^,G". (2.13)

m d_u)

gdzie P_N oznacza moc nadajnika [W], G_N i G₀ - odpowiednio zysk energetyczny anteny nadajnika i odbiornika [W/W], zaś L(dj - tłumienność trasy jako funkcję zasięgu (odległości).

Rozwiązanie równania 2.13 względem d_u pozwala na wyznaczenie zasięgu użytkowego. Dla tras przedhoryzontowych, tzn. takich, dla których odległość transmisji nie przekracza horyzontu radiowego (czyli kiedy stacje „widzą się” wzajemnie), przy częstotliwościach nie większych niż 100 MHz, tłumienność określona jest wzorem:

L(dJ = ~fh, (2.14)

hi

gdzie hi i h₂ są skorygowanymi wzniesieniami anten odpowiednio nadawczej i odbiorczej [m] (rysunek 2.7), zależnymi od rodzaju polaryzacji (pozioma lub pionowa) i parametrów elektrycznych (przenikalność elektryczna, konduktancja właściwa) gruntu.

Dla częstotliwości powyżej 100 MHz, ze względu na wzrost tłumienności wraz ze wzrostem częstotliwości nośnej, stosuje się oszacowanie wzorem Egli:

Udu A dB] = 88+40 log d„ [km]-20 log ( hu [m] ho [m]) +20 log /[MHz] (2.15)

lub Grzybkowskiego:

L(dAdBj s m^Q\ogd„[kmJ-20\og( h_N[mJh,>M)^0\og f[MUz]. (2.16)

Wzór Grzybkowskiego można także zapisać w postaci:

L(dJ =

d⁴

tibt:

Hf

(2.17)