0435

Z gwiazd i piasku narosłe sypkie wydmy mil -

Azja! - Wschód cichołapy, co pod wiatr rozdął chrapy, skośnooki i chwostem podkulony - wilk.

Wiatr dmie nocy w rękawy, w jej szarafan jedwabny, Zodiak turban wyiskrzą pyłem Mlecznych Dróg -

a tu - w tej klitce z gliny, w tym robaku z łupiny, od nocy przepaścistsza otchłań ciszy - Bóg.

SUPLIKACJE

Od głodu, od pochodów, od deszczu, od wszy,

od powietrza na wietrze wskos prutego twarzą, od ognia - kiedy nocą odejść ci go każą, od tajgi, co do kolan moczarem namaka, od urwanej podeszwy, od skradzionego chlebaka - wybaw nas, Panie!

Od tundry, twarzą w niebo leżącej na wznak, od zmory białych nocy, od komarzych młak,

od nagłych a niespodzianych wymarszów ponocnych, od świtów ołowianych i zmroków popielnych

441