581
§ 1. Teoria elementarna
Dla określenia stałej c znajdziemy granicę lewej strony przy k -*■() {k' -*■ 1). Granicą tą będzie oczywiście c. Obliczamy przede wszystkim łatwo, że
it/2 Jt/2
lim K = lim f ——=M=r — f d<p = — , *-0 a-o * yi~k2 sin2y j 2
lim £' = lim f ^ 1 —/r'2 sinaę>z/g? = f cos ę dę — 1
[twierdzenie 2, ustęp 506]. Jest zatem
«/2 - f dv -« . |
1 |
jf ^1—tfc'2sin2ęp 2 |
-^'2 |
n/a K\—KE r -k sinły— | |
J0 /l—śr2sin2cp |
. 2 |
2/fc ’ ■k1 ,
a więc
|K'(£-X)| < J-tc2* i lim K'(E-K)=0.
4 *-o
Szukana granica jest równa -y ir i ostatecznie otrzymujemy znaną zależność Legendre’a
EK'+E'K-KK'
13) Udowodnić tożsamość
fd/m.,J df.-2...JJ(x-n-'f(t)dt,
gdzie /(r) jest dowolną funkcją ciągłą w przedziale <a, 6> i a<x<.b.
Rozwiązanie. Uciekniemy się do indukcji matematycznej. Dla n = 1 tożsamość jest oczywista. Założymy teraz, że jest ona prawdziwa dla pewnego »>1 i wykażemy, że pozostaje też prawdziwa przy zamianie n na n+1.
Dla skrócenia oznaczmy
Zróżniczkujemy względem x funkcję
X
J.+iW = “j-J (x—tYf(t)dt €
stosując twierdzenie 6. Ponieważ dolna granica jest tutaj stała, a dla t równego górnej granicy, tzn. dla t = x funkcja podcałkowa jest równa zeru, więc we wzorze (16) odpadają wyrazy nie zawierające całek i otrzymujemy
«*).
dl,+i(x)
dx