1012

zniekształceniu. Pozostałe płaszczyzny (prostopadłe do rzutni) są w tym odwzo rowaniu równoległobokami.

Zauważmy, że odwzorowanie każdego z naroży sześcianu jest inną konfigu racją płaską (rys. 8).

Sformułujmy zatem, w natępujący sposób, tzw. twierdzenie Pohlkego: Każdą konfiguracją płaską trzech odcinków o wspólnym początku, długościach dowolnych, lecz większych od zera i nie leżących na jednej prostej, możemy uważać za rzut równoległy ukośny naroża sześcianu.

Jeżeli tak, to narysujmy kilka sześcianów przy danym rzucie naroża.

Rys. 8

Trudno jednak odnieść wrażenie, że każdy z tych rysunków przedstawia sześcian. Dlatego też dopracowano się pewnych założeń formalnych rysowania rzutów równoległych, przy których wrażenia wzrokowe można porównać z tymi, jakie występują podczas obserwacji obiektu w przestrzeni (p. rys. 10).

Na rysunkach 10a,b,c płaszczyzna pionowa (xz) jest równoległa do rzutni (nie-zniekształcona) i występują dwie długości jednostek na osiach x, z - \,y = 1/2. Jest to tzw. dimetria. Nazwa zwyczajowa tego rodzaju odwzorowania - perspektywa kawalerska.

25