10

Produkcyjność krańcową można określić jako zmianę rozmiarów
produkcji całkowitej, spowodowaną przez zwiększenie nakładów od-	a
powiedniego czy nnika wytwórczego o jednostkę.	T
Produkt uzyskany przez zatrudnienie krańcowej jednostki danego	•
czynnika nazywamy produktem krańcowym.

Wróćmy do danych zawartych w tabeli 6.1. Ostatnia jej kolumna zawiera produkt krańcowy przypadający na jednego robotnika na 100 ha ziemi. W miarę jak liczba robotników zwiększa się, krańcowa wydajność pracy najpierw rośnie, potem spada. Krańcowa wydajność osiąga swe maksimum, tj. 121 jednostek pszenicy wtedy, gdy na 100 ha pracują trzej robotnicy. Nie jest to zupełnie poprawne. gdy mówimy, żc dodatkowych 115 jednostek zawdzięczamy czwartemu robotnikowi, ponieważ z definicji wynika, żc czwarty robotnik ma taką samą wydajność jak każdy z pozostałych. 115 jednostek stanowi krańcową wy dajność pracy na 100 ha. gdy zatrudnionych jest 4 robotników.

Krańcowa wydajność, otrzymana na podstawie danych zawartych w tabeli 6.1, jest przedstawiona na rysunku 6.4.

Rys. 6.4. Funkcja produkcyjności krańcowej

Każdy prostokąt na wykresie przedstawia produkcję krańcową przy zatrudnieniu M-tego robotnika. Przez połączenie wierzchołków prostokątów otrzymujemy wygładzony wykres, przedstawiający funkcję produkcyjności krańcowej. Produkcja globalna stanowi sumę produkcji krańcowych.