114 Bezprzewodowe sieci komputerowe
♦ zasięg wynosi (według standardu) około 1 m, ale niektóre urządzenia mają zasięg do kilkudziesięciu metrów,
♦ połączenie z DTE najczęściej realizowane jest poprzez interfejs RS-232C lub bezpośrednie podłączenie do płyty głównej,
♦ ceny urządzeń są dość niskie.
Istnieją także modemy wykorzystujące podczerwień lub światło laserowe, nie współpracujące z elementami systemu IrDA. Zakres funkcji realizowanych przez nie ogranicza się do zamiany sygnałów elektrycznych na optyczne i odwrotnie. Układy te są zazwyczaj dostosowane do pracy w warunkach przemysłowych i dlatego ich ceny są dość wysokie.
Kontrolery pakietowe (ang. packet controller), zwane także inteligentnymi modemami (ang. smart modem), różnią się od modemów tym, że dane przesyłane są zawsze w ramkach. Ramki te tworzone są na podstawie danych napływających z DTE. W najprostszym przypadku ramka zawierająca ciąg danych o określonej długości uzupełniana jest jedynie sumą kontrolną, umożliwiającą sprawdzenie poprawności transmisji. Urządzenia takie realizują zatem protokół warstwy fizycznej oraz niepełny protokół podwarstwy LLC. Spotyka się jednak i takie rozwiązania, w których dane uzupełniane są również o informacje adresowe i sterujące - wówczas w urządzeniu protokół podwarstwy LLC realizowany jest w pełni. Niektóre kontrolery pakietowe mają także zaimplementowany protokół podwarstwy MAC, dzięki któremu mogą realizować określony algorytm dostępu do łącza transmisyjnego. Protokołem podwarstwy LLC jest zwykle AX.25, będący zmodyfikowaną wersją znanego protokołu HDLC, natomiast jako algorytmy dostępu do łącza wykorzystuje się najczęściej różne odmiany protokołów z wykrywaniem nośnej (CSMA).
Zakres funkcji realizowanych przez kontrolery pakietowe wynika z ich budowy. W strukturze kontrolera wyróżnić można:
♦ część analogową, odpowiedzialną za realizację warstwy fizycznej sieci, będącą w zasadzie modemem bezprzewodowym,
♦ część cyfrową, odpowiedzialną za realizację protokołów warstwy liniowej, zawierającą mikroprocesor, pamięć i układy interfejsów komunikacyjnych.
. Przykładem kontrolerów pakietowych mogą być szeroko stosowane w amatorskiej komunikacji w systemie Packet Radio kontrolery TNC (ang. Terminal Node Controller). Schemat blokowy takiego układu przedstawiono na rysunku 5.1.
Większość kontrolerów pakietowych wykorzystuje fale radiowe jako medium transmisyjne i wówczas ich parametry zbliżone są do parametrów radiomodemów. Natomiast kontrolery wykorzystujące fale optyczne mają następujące cechy:
♦ prędkość transmisji jest najczęściej z zakresu 19,2 - 115,2 kb/s,
♦ wykorzystywane są fale o długości 800 - 900 nm,