127

6 2. Pol()i i inne (tttjf uqe paistutrue oeu er giny samewądj

poważnych, jak dążenie do osiągnięcia najwyższego poziomu w służbie ściśle policyjnej, oo wymagało większego skupienia się na określonych zadaniach przypisanych tej służbie. Już w uchwale Rady Ministrów z 6 marca 1922 roku żądano daleko idącego odciążenia organów Policji Państwowej od czynności niemających bezpośredniego związku z ich właściwymi zadaniami. Szczególnie władze administracyjne pierwszej instancji obarczały Policję sprawami niezwiązanymi z utrzymaniem bezpieczeństwa i porządku publicznego. Tego rodzaju czynności niejednokrotnie stanowiły 40 procent wszystkich obowiązków Policji, co musiało mieć negatywny wpływ na wykonywanie jej podstawowych powinności. Dlatego też władze zwierzchnie doszły do wniosku, że „tego rodzaju stan rzeczy trwać dłużej nic może bez wydatnej ujmy dla zadań policyjnych".

Powoli i z trudem Policja pozbywała się niektórych dodatkowych obowiązków służbowych. Jednak dopiero po zamachu majowym w 1926 roku Policja Państwowa radykalnie uwolniła się od wielu uciążliwych zadań. Wynikało to z odmiennego spojrzenia na charakter pełnionych przez nią funkcji. Przede wszystkim ograniczono w poważnym stopniu uzależnienie organów policyjnych od niektórych instytucji państwowych i samorządowych.

Zgodnie z rozporządzeniem z I92K roku zredukowano wpływ samorządu terytorialnego na działalność Polic ji oraz. ściśle określono zakres kompetencji i obowiązków służby policyjnej. Korpus PP został przeznaczony wyłącznic do utrzymania bezpieczeństwa i spokoju publicznego, natomiast w sprawach porządku publicznego rola Policji sprowadzała się jedynie do „nadzorowania i wspierania organów państwowyc h i samorządowych względnie innych organów, które są lub będą powołane do wykonywania przepisów regulujących sprawy porządku publicznego”.

Tak radykalne rozwiązanie miało zarówno przesłanki polityczne, jak i merytoryczne. Dzięki niemu ograniczono wpływ różnych instytucji i władz na Policję. Od tego momentu zadania Policji sprowadzały się do zwalczania przestępczości kryminalnej i politycznej. Jednocześnie w warunkach stałego zmniejszania się liczby policjantów i ograniczania budżetu PP problemem niecierpiącym zwłoki stało się określenie charakteru wykonywanych zadań. Dzięki temu można było skupić się na walce z przestępczością pospolitą. Trzeba dodać, iż przyjęty kierunek zmian w funkcjonowaniu polskiej Policji odpowiadał tendencjom zachodzącym w widu zachodnioeuropejskich służbach porządkowych.

W 1936 roku ukazał się okólnik MSW nr 5 dotyczący odciążenia PP od obowiązku strzeżenia urzędów oraz zwolnienia z innych czynności wchodzących w zakres kompetencji Policji. W następnym roku ponownie minister spraw wewnętrznych zwrócił uwagę na przeciążenie Policji dodatkowymi czynnościami. Podniósł tę sprawę w Sejmie poseł Z. Stroński, stwierdzając: