O. W vji! S. J. DuRy. C A.mu Wjnlia a 2l»>7
ISBN C by WV PWN X*l>
5.5. Chemia deszczu, śniegu i mgły — podobieństwa i różnice 135
problem — szybkiego heterogenicznego utleniania ditlenku siarki w wodnym aerozolu, w czasie gdy mgła oddala się od oceanu. Utleniaczem może być ozon lub nadtlenki alkilowe, które tworzą się w reakcjach związanych z uwalnianiem węglowodorów przez lasy.
Chemia śniegu musi być rozpatrywana w dwóch aspektach. Pierwszy z nich to charakter opadu śnieżnego jako opadu atmosferycznego — to znaczy jego skład w chwili, gdy opada na powierzchnię Ziemi. Drugi aspekt związany jest z często długim pozostawaniem śniegu na powierzchni gruntu. W tym czasie wprowadzane są do niego z atmosfery dodatkowe składniki pochodzące z mokrego i suchego opadu atmosferycznego. Dlatego też musimy rozpatrywać również chemię leżącej warstwy śniegu jako nagromadzonego opadu.
Tabela 5.4. Skład chemiczny dwóch próbek świeżego śniegu (w nawiasach odchylenia standardowe)
Miejsce pobraniu |
Stężcnic/(iimol L-1) | |||||||
H,0+ |
Na+ |
Kf, Ca*4 |
NHj |
MgJt |
CU |
no: |
so-;- | |
7. powierzchni |
1,52 (0.60) |
n.64 |
nie |
0.11 |
0.073 |
0.84 |
0,82 |
0.26 |
śniegu |
pH 5.82 |
<0.26) |
wykryto |
(0.04) |
(0.030) |
(0.31) |
(0.35) |
(0.09) |
Antarktyki'1 | ||||||||
Cistę Mhearad. |
279(31) |
13 |
23 |
86 | ||||
Szkocja* |
pH 3.55 |
(5) |
(9) |
(25) |
* Wyniki iw pudilawie analizy 14 próbek Śniegu pobranych w/Utuż odcinka 100-4<0 kin przy puiuszaniu wy w głąb k|ilu w TetTC Adeltc w Antarktyce (Z opracowania M. Lepnusd. RJ. Dclmas. ..Spoiinl and tcmpornl Yarialioni of jikw chemulry in Terre Ailetic (BoM Anurcncaj", Ann Gloaot. 7, 20 <19*5)1
*■ Ofmnie/one iŁuie dotyczące Szkocji uzyskano na podslaww analizy 15 próbek pobranych w/dlu) 700-in przekroju |7. upracowania P. Brtmblecombe. M Tranter, PAV Abratums. I. Blackweoil. ID Davies. C.E. Vii>ceol. Jtclocaiion and pii-fccemial clulion of ocidic snluic ihrnugli lite rnowpack of a witali, rcntocc, lugh-altitudc Seollish catchmew", Ann. Glncwl.. 7. 141 (1985).]
W tabeli 5.4 podano stężenia jonów w próbkach świeżego śniegu pochodzących z Antarktyki i zc Szkocji. W próbkach pochodzących z terenu Antarktyki, a więc z terenów położonych z dala od wpływu antropogenicznego, stwierdzono skrajnie małe stężenia. W obu przypadkach w próbkach pobranych względnie blisko siebie obserwowano znaczną zmienność stężenia, pomimo że nie stwierdzono występowania lokalnych czynników, które mogłyby ją powodować. Zróżnicowanie próbek wskazuje na różne szybkości usuwania jonów z atmosfery w czasie i przestrzeni i/lub efekty bocznego ruchu śniegu związanego z działaniem wiatru.
W innych miejscach na Ziemi stwierdzano jeszcze większe zróżnicowanie składu chemicznego badanych próbek śniegu.