2009 01 01 5053

G. W N-jiliMfl S. J. fXjl!*r ( Ainur i'uA>»tdv.    iU)T

ISBN v?mu$M5>24-r o By WN PfcN 20iO

175

7.2. Miasto Meksyk

Na przykład, jeśli określonego dnia największa indywidualna wartość AQI wynosi 7.3 i odnosi się do stałych cząstek, to jakość powietrza jest określana jako „umiarkowana", nawet jeśli stężenia wszystkich innych zanieczyszczeń znajdą się w kategorii „dobra".

Inne kraje korzystają z podobnej procedury, jakkolwiek szczegóły obliczeń poszczególnych wartości i stosowane skale różnią się w zależności od przyjętego ustawodawstwa.

7.1

DO ZAPAMIĘTANIA

Problemy z.wiązane z zanieczyszczaniem powietrza miejskiego często są związane z produktami spalania uwalnianymi przez przemysł, pojazdy mechaniczne i gospodarstwa domowe. Stałe cząstki materii, inonotlenek węgla, dillenek siarki, tlenki azotu oraz ozon są najczęściej spotykanymi zanieczyszczeniami. Wiele dużych aglomeracji miejskich na święcie wykazuje zwiększone stężenia jednego lub więcej z tych zanieczyszczeń.

7.2. Miasto Meksyk

Zanieczyszczenie powietrza miejskiego jest zjawiskiem ogólnoświatowym i w każdym przypadku problem ten określony jest przez panujące warunki lokalne. Spośród wszystkich dużych miast szczególnie złożoną sytuację obserwuje się w mieście Meksyk i dlatego krótko omówimy właściwości chemiczne jego atmosfery.

Z tabeli 7.2 w oczywisty sposób wynika, że miasto Meksyk stanowi niezwykły przykład aglomeracji miejskiej, w której powietrzu występują nadmierne ilości zanieczyszczeń. Metropolitalny obszar miasta Meksyk (MAMC) ma powierzchnię około 2500 knr. Usytuowany jest na wysokości 2240 m i jest otoczony górami. Wewnątrz tego terytorium występują zazwyczaj jedynie słabe wiatry, natomiast często pojawia się zjawisko inwersji temperatury, prowadzące do stałego nagromadzania się zanieczyszczeń powietrza. W 1990 roku całkowita populacja MAMC sięgała prawie 20 milionów, co odpowiada gęstości zaludnienia ok. 8000 osób na km². Na terenie aglomeracji znajdują się liczne zakłady przemysłowe o zróżnicowanym profilu produkcji i ponadto na tym obszarze istnieje ogromny i skomplikowany układ transportowy; te połączone czynniki sprawiają, że całkowite zużycie energii według obliczeń szacunkowych przekracza w skali rocznej wartość 500 PJ [1 PJ(1 petadżul) = 10¹⁵ JJ.

Stężenia wszystkich najważniejszych zanieczyszczeń podlegają regularnemu monitorowaniu. Na rysunkach od 7.1 do 7.6 przedstawiono wykresy otrzymanych danych w okresie kilku lat do 1991 roku wraz z odpowiednimi wartościami wytycznych WHO. Jak widać, wartości stężenia określone przez wytyczne są często przekraczane, przy czym w niektórych przypadkach stale.

Stwierdzono, że stężenie stałych cząstek materii (rys. 7.1) stale przekracza wartość określoną wytycznymi WHO. często pięciokrotnie lub nawet więcej. Część tej nadmiernej ilości pochodzi ze źródeł „naturalnych" (pyłu gleby, cząstek biologicznych itp.). lecz