2009 01 024117

G W v.til $. I. IXil'ty (Am(f voAr»nU \ttr- -ISBN 9?*4>4M5324'.1.0 by W PW SHf?

490

18. Właściwości globy

pi I poziom fermentacji ściółki humusu, tzw. LFII ^l>- | (ang. Ilrterfermeniation humus horlzon)

E piasek gliniasty. MO 0.5%. Fc + Al 0%. CEC 5 cmol(+ł • kg ¹ Bhsl glina piaszczysta. MO 4.5%. Ec + Al 3.5%. CEC I00cmol( *) - kg ¹

Bhs2 piasek gliniasty, MO 2,2%, Fe + Al 4,8%, CEC 50 cmol( ) • kg ¹

B glina piaszczysta, MO 0.3%. Fc + Al 1.0%. CEC 30 cmol(-s) ■ kg ¹

C glina piaszczysta. MO 0.1%. Fc * Al 0.2%. CEC 25 emol( * > ■ kg ¹

Rys. 18.4. Prolil glebowy / Montmorency. Głębokość poziomu w cm podana jest z. lewej strony profilu; z prawej — skład gleby: podłoże lasu pr/y 0 cm

z nich zawiera głównie ściółkę z opadłego listowia i innych martwych pozostałości organicznych pochodzenia roślinnego i zwierzęcego, podczas gdy drugi poziom składa się głównie z tego samego materiału, który uległ juz jednak częściowo lub całkowicie procesowi humifikacji, tak że początkowych cech morfologicznych ściółki nie można już rozpoznać.

W procesach rozkładu materii organicznej uwalniane są rozmaite kwasy organiczne i powstaje ditlcnck węgla — obydwa te procesy powodują zakwaszanie gleby. W tym przypadku pH odpow iada środowisku silnie kwasowemu i jest wynikiem całkowicie naturalnych procesów. Opad atmosferyczny, nawet w przypadku gdy jest obojętny, przechodząc przez ten gruboziarnisty materiał ulega zakwaszeniu. Przechodząc w głąb profilu glebowego dochodzimy do górnego poziomu mineralnego gleby — poziomu A — z którego wymywane są rozpuszczalne składniki. Rozpuszczalność tlenków glinu i żelaza ulega znacznemu zwiększeniu wskutek kwasowego odczynu wody zawartej w porach gleby, podczas gdy rozpuszczalność krzemianów w tym zakresie wartości pH nic ulega zmianie. Dlatego też górny poziom warstwy mineralnej gleby zostaje pozbawiony żelaza, glinu i innych pierwiastków, przechodzących w tych warunkach do roztworu, podczas gdy większość krzemionki pozostaje na pierwotnym poziomie. Efekt ten jest wyraźnie widoczny w warunkach polowych, ponieważ wierzchnia warstwa mineralna gleby ma charakterystyczną, szarą jak popiół postać, w przeciwieństwie do znajdującej się wyżej zabarwionej warstwy organicznej. Ciemna czerwonobrązowa barwa głębszej mineralnej warstwy gleby jest, w dużym stopniu, związana z obecnością tlenków żelaza, o czym bę-