G W v.til $. I. IXil'ty (Am(f voAr»nU \ttr- -ISBN 9?*4>4M5324'.1.0 by W PW SHf?
320 12. Materia organiczna w wodzie
Rys. 12.7. Wiązanie insektycydu DDT z materiałem hu minowym w wyniku oddziaływań hydiofobo-wych. Zasadniczo hydrofobowa część hipotetyczne) cząsteczki humianu jest specjalnie pokazana na tym
rysunku
przyłączony do rozpuszczonego lub występującego w postaci stałych cząstek materiału huminowego.
• Oddziaływania hydrofobowe (rys. 12.7). Cząsteczki w zasadzie niepolarne, jak dobrze znany (i kontrowersyjny) insektycyd, dichlorodifenylotrichloroetan (DDT), potrafią znaleźć odpowiednie ułożenie w obrębie węglowodorowej części cząsteczki humianu. Połączenie to związane jest z wypadkową utratą energii, ponieważ małe cząsteczki hydrofobowe nie zaburzają dłużej uporządkowanej struktury rozpuszczalnika wodnego po ich przejściu z fazy wodnej do substancji huminowej. Ten rodzaj procesu często jest określany jako oddziaływanie hydrofobowe.
Wszystkie tc czynniki mają swój udział w wiązaniu rozpuszczonej substancji organicznej przez substancję huminową. Jeszcze dokładniejszy opis oddziaływań wymaga uwzględnienia innych czynników środowiskowych, takich jak pil roztworu i siła jonowa.
Zachowanie się większości małych obojętnych cząsteczek organicznych, które są obecne w wodzie, bardzo zależy od obecności materiału huminowego. W konsekwencji procesów wiązania substancji rozpuszczonej nierozpuszczalne substancje organiczne mogą przejść do roztworu dzięki połączeniu się z materiałem rozpuszczalnym. Zachodzą również, procesy przeciwne. Wr przypadku gdy humian staje się nierozpuszczalny — co może się wydarzyć, gdy źródła rzeczne napotykają wodę morską w ujściach rzeki — może wraz z sobą osadzać rozpuszczone substancje organiczne. W' takim przypadku, i również w wyniku bezpośredniego łączenia się ze stałymi materiałami huminowymi. takie substancje rozpuszczone zostają ..unieruchomione". A zatem, w zależności od pa-