WSKAZÓWKI KATECHETYCZNE Doświadczenie ukryte w opowiadaniach
O Potrzeba „Być sobą” staje się celem każdego dorastającego chłopca i każdej dziewczyny. Idealny obraz i koncepcja własnego „ja”, stanowią dwa podstawowe elementy struktury przyszłej osobowości. Są ogniwami bardzo delikatnego procesu, który rozwija się pomiędzy samooceną (jak sami się widzimy) a oceną innych (to, co inni mówią o nas) i utożsamianiem się (model do którego dążymy, z którym utożsamiamy się). Dwunastoletnia dziewczyna pisze: „Nie lubię być podobna do innych, gdyż myślę, że jestem sobą... a więc nie potrzebuję upodabniać się do innych.
Jeżeli już koniecznie mam kogoś przypominać chciałabym być podobna do pewnej osoby sympatycznej i inteligentnej, młodej osoby, za jaką już uważam siebie”.
□ Pingwin i albatros posiadają różne umiejętności i różne możliwości, ale ich przyszłe szczęście zależy od zrealizowania się.
W grupie chłopców tak, jak na wyspie Wielkiego Pióropusza, każdy posiada różne cechy, które musi odkryć i rozwinąć a jeżeli nauczy się rozpoznawać je w sobie i szanować u innych, jego obecność stanie się darem dla innych.
□ Dwa niebieskie kamyczki przegrywają, gdyż przeceniając swoje właściwości i popadając w najbardziej niebezpieczne nieporozumienie: uciekają w nierealność i marzenie. Dlatego odkrywają piękno i bogactwo rzeczywistości zbyt późno, już gdy straciły swoją pozycję. Opowiadanie kończy się źle, ale ma to wartość pedagogiczną. Nie wolno bawić się własną przyszłością: jest ona faktem o największym znaczeniu. Ton opowiadania jest jednak optymistyczny: nie wolno postępować tak, jak dwa kamyczki, które nie potrafią zrozumieć wielkości otrzymanego daru.
Jeżeli jesteś uważny i umiesz patrzeć na siebie bez zarozumiałości, może stwierdzisz, że jesteś źrenicą Twego Stworzyciela.