4.1 Młi(>) ludowa i Poleją Kamurulfu w lalach 1918-1919
IW połowic listopada 1918 roku utworzono Komendę Główny i Sztab Główny ML PPS w Warszawie. Jednostki terenowe zostały dostosowane do partyjnej struktury organizacyjnej. Stworzono komendy okręgowe, obwodowe i miejscowe.
Skomplikowany był skład socjalny tej formacji. Grupę kierowniczą tworzyli ludzie wywodzący się z Wydziału Pogotowia Bojowego i Polskiej Organizacji Wojskowej (POW), natomiast szeregowymi milicjantami byli przeważnie robotnicy, przedstawiciele wiejskiej ludności bezrolnej, często członkowie PPS-Lewicy i SDKPiL. W tym czasie, w zasadzie ML PPS nieformalnie podporządkowała się rządowi Jędrzeja Mora-czcwskiego. wykonując zadania w zakresie ochrony porządku publicznego. W takiej sytuacji Sztab Komendy Głównej ML PPS skierował do ministra spraw wewnętrznych referat, w którym przedstawiono propozycję utworzenia przez MSW państwowej Milicji Ludowej opartej na kadrach pepeesowskiej formacji paramilitarnej. Koncepcja ta spotkała się z przychylnym przyjęciem Piłsudskiego, który 5 grudnia 1918 roku jako tymczasowy Naczelnik Państwa podpisał dekret o „upaństwowieniu" Milicji Ludowej PPS.
W pierwszym artykule tego dokumentu stwierdzono, że ML ma być organizacją o charakterze wojskowym, zależną bezpośrednio od MSW „dla ochrony i zapewnienia spokoju i bezpieczeństwa ludności miast i wsi oraz walki z wszelkimi przejawami bezwładu społecznego*.
Jednocześnie rozwiązano wszystkie ochotnicze i obywatelskie służby porządkowe, które samorzutnie utworzyły się na terenie byłego Królestwa Polskiego. Przepisy o Milicji Ludowej nie dotyczyły organów policji samorządowej. Władzę zwierzchnią w Milicji pełnił komendant główny z podległym mu organem - Komendą Główną (KG ML), ponadto utworzono w MSW Wydział Milicji (kierowany przez Sewera Kir-tiklisa), który nadzorował prace organizatorskie w terenie. Najwyższym terenowym organem Milicji były komendy okręgowe, którym podlegały komendy powiatowe (obwodowe) oraz najniższy szczebel organizacyjny - posterunki Milicji Ludowej.
W dniu 13 grudnia 1918 roku został powołany komendant główny milicji -oficer I Brygady Legionów - kpt. Ignacy Boerncr. Ukształtowała się także struktura wewnętrzna Komendy Głównej, którą tworzył sztab i 4 wydział)1:
O Służby Czynnej,
O Rezerw,
O Inłórmacyjno-Wywiadowezy,
O Administracyjny.
Szczególną rolę odgrywał Wydział III Inłórmacyjno-Wywiadowezy, który zajmował się wywiadem politycznym oraz informowaniem rządu o stanie bezpieczeństwa w kraju. W krótkim czasie Wydział został rozbudowany, stworzono 3 sekcje: