CCI20120308000

Wyznaczanie współczynnika C metodą Klicha

Metoda Klicha zakłada przeprowadzenie próbnych pompowań od zera do maksymalnej wydajności studni, przy jak największej ilości stopni próbnego pompowania.

Pompowania są krótkotrwałe, a przejście na kolejny stopień pompowania dokonuje się po ustabilizowaniu wydatku i depresji. W praktyce pompowanie może trwać od kilkudziesięciu minut do kilku godzin.

Według powyższej metody depresję w studni wyraża się następująco:

• w przedziale I (przy niskich prędkościach przepływu, uwzględniając opory warstwy i studni dla reżimu laminamego) według zależności:

S = BQ + C'Q = (B + C')Q = DQ

gdzie:

S - całkowita depresja w studni, [m];

Q - wydatek badanej studni, [m³/sj;

B - współczynnik oporów przepływu laminamego przez warstwę wodonośną [s/m²];

C’ - współczynnik oporów przepływu laminamego przez opór studni, [s/m²];

D - zastępczy współczynnik oporów przy przepływie laminamym przez opory studni i warstwy wodonośnej, [s/m²].

Rysunek 11. Interpretacja graficzna wyników pomiarowych wg Klicha

• w przedziale II (przy wzroście prędkości przepływu, gdy w oporach studni występuje reżim turbulentny, a w oporach warstwy wodonośnej - laminamy) wg zależności:

S=BQ+CQ²

gdzie: