Rys. 3.12. Przykład zamiany sztywnej nogi na układ słupowo-cięgnowy / - cięgno, 2 - wahacz
a
Rys. 3.13. Kształtowanie fundamentów mostów ramowych a-o nogach utwierdzonych, b - o nogach połączonych przegubowo
mogą być bezprzegubowe, dwuprzegubowe i rzadko trójprzegubowe np. w niekorzystnych warunkach gruntowych (rys. 3.14). Można rozróżnić ramy o nogach pionowych, pochylonych, rozwidlonych, rozdwojonych i ramy wspornikowe (rys. 3.15). Ograniczenie obrotów rygli w węzłach ram uzyskuje się poprzez wykonstruowanie nóg jako ściany utrzymującej jednocześnie nasyp drogowy, tarczy bądź poprzez ich rozwidlanie czy rozdwajanie. Zróżnicowanie szerokości ścian, ich dostosowanie do szerokości nasypu drogowego prowadzi do eliminacji skrzydełek. Rozdwojenie nóg jest szczególnie korzystne, bowiem
Rys. 3.14. Przykładowe formy ram jednoprzęsłowych / - skrzydło wolnostojące, 2 - rama przegubowa, 3 - rama bezprzegubowa, 4 - skrzydło utwierdzone, 5 - tarczownica
mimo ich małej sztywności uzyskuje się efekt utwierdzenia rygla, zmniejsza się, jak wspomniano, wrażliwość na zmiany temperatury, zmniejsza się siły rozporu i umożliwia się skupić tworzywo w obrębie nóg. Mniej korzystne pod tym względem są ramy o nogach rozwidlonych. Zwiększenie podatności tych ram można uzyskać poprzez znaczną redukcję sztywności rygla w przęśle, czy wprowadzenie wahaczy.
Charakterystyczne rozwiązania ram trójprzęsłowych typowe dla wiaduktów i mostów rzecznych przedstawiono na rysunku 3.16. Przy większej liczbie przęseł, w estakadach, można wyodrębnić cztery podstawowe rozwiązania (rys. 3.17):
- ramy o sztywnych węzłach i fundamentach pozwalających na obrót w poziomie posadowienia (przy bardzo dobrych warunkach gruntowych) lub o fundamentach zapewniających pełne utwierdzenie (rys. 3.17a),
- ramy o przegubowych połączeniach nóg z ciągłym ryglem (analogia do belki ciągłej) (rys. 3.17b),
- ramy o przegubowo-przesuwnym połączeniu nóg z fundamentem (z możliwością rektyfikacji np. na terenach szkód górniczych) (rys. 3.17c),
- ramy o słupach wahaczowych z odpowiednim zapewnieniem sztywności na siły poziome prostopadłe i równoległe do osi mostu (rys. 3.17d).
89