Spadek ciśnienia w komorze D powoduje najczęściej konieczność zainstalowania w dławicy zamknięcia hydraulicznego.
Zamiast otworów wyrównawczych stosuje się również rurociąg wyrównawczy, łączący ze sobą przestrzenie C i D poza kadłubem pompy. Rozwiązanie takie przedstawia rysunek 3.60.
Należy zwrócić uwagę, że rozwiązania przedstawione na rynunkach 3.59 i 3.60 powodują zmniejszanie wydajności pomp z powodu podwojenia strat objętościowych na skutek przepływów wtórnych, zgodnie z wzorem [3.32],
W pompach wielostopniowych stosowane są niei'az tarcze odciążające, równoważące nacisk poosiowy.
Schemat takiej tarczy i zasadę jej działania przedstawia rysunek 3.61.
Rys. 3.60. Wirnik z obustronnym uszczelnieniem i rurociągiem wyrównawczym (upustowym)
1 — kadłub pompy; 2 — wirnik; 3 — wał; 4 — pierścienie uszczelnienia; 5 — rurociąg wyrównawczy
Rys. 3.61. Wirnik z tarczą odciążającą
1 — kadłub; 2 — wirnik; 3 — wał; 4, 5, 6 — uszczelnienia; 7 — tarcza odciążająca; 8 — otwór ulżeniowy
Fompowana przez pompę ciecz, wypływając z wirnika ostatniego stopnia, dostaje się do komory B, a następnie, przez szczelinę uszczelnienia 5, do komory D. W komorze D panuje ciśnienie niższe niż w komorze B, wskutek dławienia w szczelinie 5. Komora E jest połączona z wolną atmosferą i różnica ciśnień A p = pD—pE działająca na powierzchnię tarczy odciążającej 7, wytwarza siłę równoważącą nacisk poosiowy pompy.
Przez szczelinę 6 przepływają nieznaczne ilości cieczy z komory D do E i dalej na zewnątrz pompy.
Jeżeli siła nacisku poosiowego pompy przesunie wirnik w stronę wlotu, to zmniejszy się wielkość luzu s3 szczeliny 6. Ciśnienie w komorze D wtedy wzrośnie, a tym samym wzrośnie A p = pD—pE (przy założeniu, że pE = const) i powstanie siła poosiowa przesuwająca tarczę, a więc i wirnik w przeciwnym kierunku. Wskutek tego zwiększy się szczelina s3 uszczelnienia 6, ciśnienie pn spadnie itd., aż ustali się równowaga między siłą osiową na wirniku i siłą przeciwdziałającą na tarczy.
156