Photo0035

stępujących sit. Jeżeli któraś ze składowych częstotliwości tej zmienności osiąga częstotliwość własną jakiejś części pompy, to występują wtedy drgania tej części. Mają one zazwyczaj bardzo dużą częstotliwość w zakresie od kilkuset do kilku tysięcy cykli na sekundę. Najczęściej wibracji wywołanej kawitacją mogą ulegać wirniki pompy.

Najbardziej szkodliwym efektem działania kawitacji jest stałe uszkadzanie elementów pompy przez usuwanie materiału z ich powierzchni, co powoduje powstawanie wżerów i rys zmniejszających wytrzymałość elementów i pogarszających sprawność pompy.

Stwierdzono, że uszkodzeniom kawitacyjnym podlegają wszystkie materiały stosowane do budowy pomp, lecz są one w różnym stopniu odporne. Największą odporność antykawitacyjną wykazują:

—    brąz aluminiowy (83% Cu, 10,3% Al, 5,8% Fe),

—    nierdzewne stale chromowe i chromoniklowe,

—    nierdzewne staliwa chromowe i chromoniklowe, najmniejszą zaś: staliwo, aluminium, mosiądz i żeliwo.

Dużą odporność mają również tworzywa nylonowe. Bez względu jednak na stopień odporności antykawitacyjnej materiałów stosowanych do budowy pomp, najkorzystniejsze jest zapobieganie powstawaniu kawitacji w pompach. Sposoby zapobiegania kawitacji można podzielić na:

—    konstrukcyjne, zależne prawie wyłącznie od producenta pompy,

—    eksploatacyjne, zależne od zakładu montującego pompy i personelu obsługi.

Do głównych sposobów konstrukcyjnych i wykonawczych należy zaliczyć:

—    zastosowanie wirników dwustrumieniowych,

—    stosowanie możliwie małych kątów wlotowych eą do łopatek,

—    unikanie ostrych zakrętów przed wirnikiem,

—    wykonywanie wewnętrznych powierzchni w pompie z dużą dokładnością (duża gładkość powierzchni),

—    utwardzanie powierzchni narażanych na kawitację itp.

Do sposobów eksploatacyjnych zalicza się:

—    stosowanie możliwie niskich temperatur pompowanego czynnika,

—    utrzymywanie niskich wysokości ssania,

—    utrzymywanie niskich oporów ssania poprzez gładkość powierzchni rurociągu ssawnego i możliwie prosty jego przebieg,

—    utrzymywanie dobrej szczelności rurociągu ssawnego,

—    prowadzenie rurociągu ssawnego w taki sposób, aby wyeliminować możliwość tworzenia się gdziekolwiek poduszek powietrznych (gazowych),

—    prowadzenie rurociągu ssawnego w sposób eliminujący możliwość powstawania krętu wejściowego przy wlocie do wirnika,

—    utrzymywanie parametrów pracy pompy w pobliżu optymalnego punktu pracy.

W przypadku zaobserwowania powstawania kawitacji w pompie wiro-

137