przy wysokości napływu umożliwiającej pracę bez kawitacji, natomiast krzywa EF jest krzywą zaczątkowej kawitacji Ahkaw = f (Q). Rzędne Ahkaw przedstawiają minimalne wartości wysokości napływu, przy których może wystąpić kawitacja.
Jeżeli wartość Ahkaw zostanie zmniejszona o dht, to wysokość podnoszenia zmniejszy się o BBl = AH, a nowa charakterystyka przepływu pompy będzie przebiegać według krzywej AB,D. Krzywa ta zwana jest kawita-cyjną charakterystyką przepływu pompy.
Miarę rozwoju kawitacji przedstawia względne zmniejszenie wysokości podnoszenia wywołane kawitacją, a mianowicie:
oH
AH
~H
[3.29]
Aby dana pompa mogła działać w sposób niezawodny, należy w praktyce minimalny zapas antykawitacyjny zwiększyć o dhs.
Otrzymaną wartość
Ahs '= Ahkaw -i- ó hs [3.30]
nazywamy wysokością nadwyżki antykawitacyjnej układu pompowego i oznaczamy (Ahkaw)s = Ahs, a krzywą Ahs = f (Q) — krzywą napływu łub krzywą nadwyżki ciśnienia antykawitacyjnego.
Krzywa Aht = Ahk„w —dh, — f (Q) stanowi dolną granicę obszaru kawitacji, a wartość óht oznacza stopień rozwinięcia kawitacji.
Pole pomiędzy krzywymi KL oraz MN nazywamy pasmem kawitacyj-nym, podawanym również często przez firmy produkujące pompy.
3.1.7. Elementy konstrukcyjne wirowych pomp krętnych
Głównymi elementami konstrukcyjnymi tych pomp są: kadłuby, wirniki, uszczelnienia i urządzenia odciążające naciski poosiowe.
Kadłuby
Kadłuby pomp wirowych tworzą osłonę wirników i najczęściej wykonywane są jako odlewy z żeliwa (dla pomp niskociśnieniowych) lub ze staliwa (dla pomp wysokociśnieniowych). W kadłubie muszą znajdować się wnęki na łożyska i uszczelnienia, wnęki na wirniki oraz kanały ssawne i tłoczne pompy. Te ostatnie w pompach odśrodkowych tworzą rozszerzające się spirale.
Kadłuby pomp wirowych wykonuje się jako dzielone, uszczelniane w czasie montażu w płaszczyźnie podziału uszczelkami płaskimi z odpowiednich, zależnych od przetłaczanych cieczy, materiałów i skręcane śru-
140