Przy braku widocznego wzrostu wydłużenia bez wzrostu obcią-obciążenia określana jest umowna granica plastyczności Rq 2 . Naprężenie to odpowiada działaniu siły rozciągającej, wywołującej w próbce umowne wydłużenie c = 0,2 % długości początkowej L . Dopuszcza się niekiedy określanie granicy plastyczności przy wydłużeniach trwałych w granicach 0,05 do 0,5 %. Zatem umowną granicę plastyczności określa stosunek:
’ o, 2
, MPa
(5.6)
Wytrzymałość na rozciąganie Rm określa się stosunkiem maksymalnego obciążenia F do przekroju początkowego S
R =
, MPa
(5.7)
Naprężenie rozrywające występuje w momencie zerwania przy obciążeniu F próbki o przekroju końcowym S
, MPa
(5-8)1
Do wskaźników plastyczności wyznaczanych w czasie próby roz-1 ciągania należą: względne wydłużenie próbki proporcjonalne do przekroju po zerwaniu A
L - L
A =
p
(5.9
gdzie Lu i Lq oznaczają długości pomiarowe końcowe i początko* próbki w mm, a p - wskaźnik wielokrotności średnicy początkowy próbki dQ lub wartości 1,13 dla próbek nieokrągłych.
W statycznej próbie rozciągania początkowe stadium wydłużenia ma charakter sprężysty i stopniowo przyjmuje w miarę wzrostu naprężenia postać trwałą, Z tego względu norma przedmiotowa PN wyróżnia dodatkowo:
- umowne, sprężyste wydłużenie bezwzględne ALy
Y ' I*
AL = -- (5.10)
y 100
- umowne, trwałe wydłużenie bezwzględne AL^
x • L
AL = -- (5.11)
x 100
- względne wydłużenie próbki nieproporcjonalnej po zerwaniu Alc
AL
Alc =
(5.12)
- względne wydłuż ęń ę
ównomierne próbki okrągłej
A
r
• 100 %,
(5.13)
gdzie:
y - umowna wartość wydłużenia sprężystego w % , x - umowna wartość wydłużenia trwałego w % ,
L0 - długość pomiarowa początkowa w mm,
L^ - długość robocza próbki w mm,
dr - średnica próbki do wyznaczania wydłużenia równomiernego w mm,
dQ - średnica początkowa próbki w mm .
95