rych odbywa się ruch tłoczenia, a tym samym ciecz wytłaczana jest przez kanał łączący przestrzeń B z jakimś odbiornikiem.
Teoretyczna wydajność pompy promieniowej wynosi
n d2 n
-2 e z —
4 60
m3
min
[2.30]
gdzie:
d — średnica cylindra [m], e — mimośrodowość [m], z — liczba tłoków,
n — prędkość obrotowa pompy [min-1].
Wraz ze zmianą wartości mimośrodowości e, umożliwioną przesuwaniem się obudowy pompy (powierzchni ślizgowej stóp tłoków 4) względem bloku 2, zmienia się też wydajność pompy promieniowej. W położeniu przedstawionym na rysunku 2.36b, mimośrodowość e — 0 i w tym wypadku wydajność pompy również jest zerowa, tzn. pompa pracuje jałowo, a tłoki obracając się nie wykonują żadnego ruchu względem cylindrów bloku 2. Jeżeli nastąpi dalsze przesunięcie obudowy względem bloku i powstanie mimośrodowość e w kierunku odwrotnym do poprzedniego (rys. 2.36c), to wtedy, przy tym samym w dalszym ciągu kierunku obrotów, tłoki znajdujące się w dolnej części pompy będą wykonywały suw ssania, w górnej natomiast — suw tłoczenia. Tym samym, przy stałym położeniu wału rozrządczego 3, komora B stanie się komorą ssawną, komora A natomiast — tłoczną. Zmieni się więc kierunek przepływu cieczy przez pompę, czyli kierunek pompowania.
Rys. 2.37. Pompa wielotlokowa promieniowa o zmiennej wydajności typu PP i PV 2 — cylindryczna część obudowy pompy; 2 — pokrywa; 3 — wat rozrządczy; 4, 5 — kanały osiowe; 6, 7 — komory; 8 — blok cylindrowy gwiaździsty (wirnik); 9 — łożyska wirnika; 10 — wał napędzany; 11 — tłoki; 12 — stopy tłoków; 13 — sworznie; 14 — tarcza regulacyjna; 15 — łożyska tarczy regulacyjnej; 16 — odbudowa łożysk tarczy regulacyjnej; 17 — cięgno; 18 — prowadnica; 19 i 20 — kanały promieniowe: ssawny lub tłoczny
68