przeszkole pełne ciekawych zdarzeń 51 bmp

-ggo (czynnościowego) elementu zadania ⁹ W zależności od metody pracy z

Ickiem wyróżnia się kilka rodzajów zadań, podaję trzy najistotniejsze:

1 zadania-polecenia formułowane głównie w związku z metodą zajęć praktycznych, czyli uczenia się poprzez samodzielne działanie, rola nauczyciela ogranicza się do zorganizowania dzieciom działalności praktycznej,

2.

3.

pytania związane głównie z metodami poszukującymi, uczenie się przez odkrywanie, dokonywanie odkryć, zdobywanie wiedzy, rola nauczyciela to kierowanie procesem rozwiązywania problemów, pytania dotyczące „burzy mózgów” (giełda pomysłów), uczenie się myślenia „w bok”; celem tego myślenia jest ucieczka od uznanych pojęć, utartego postrzegania po to aby znaleźć nowe, rola nauczyciela polega na stworzeniu atmosfery pełnej tolerancji dla inności i odroczonego wartościowania.

Pytania ze względu na swoistą strukturę dzielą się na pytania o uzupeł-enie, pytania o rozstrzygnięcie, pytania prowokujące do fantazjowania, stajnia hipotez i pytania polecenia, w których podany jest wynik czynności, któ-;':h wykonania wymaga zadanie. Mogą być formułowane w trybie oznajmują-im (będziemy lepić, budować itp.) lub w trybie rozkazującym (narysuj ulubioną jstać z bajki pt. Królewna Śnieżka). Zadania pytania dotyczące uzupełnień ćzynają się od zaimków: kto? co? który? jaki? po co? dlaczego? W takim py-iu zawarta jest część informacji, którą dziecko ma uzupełnić albo wątpliwość, 'rą dziecko ma rozstrzygnąć (Dlaczego Królowa Tatr pomogła Sierotce Maryja Pytanie o rozstrzygnięcie zaczyna się zawsze od wyrazu modalnego „czy” *ży czarownice w bajkach muszą być z reguły złymi kobietami? Przypomnijcie _;bie bajki, w których występowały czarownice.) Zadanie pytanie prowokujące gje pole do popisu fantazji i wyobraźni. Pomysły prowokacyjne, które z założe-a są absurdalne i nie mają żadnych podstaw logicznych. Dopiero rezultaty |ph pomysłów je uzasadniają. Fantazjując możemy używać wielu różnych pw: być może, że..., przypuśćmy, że..., możliwe, że..., załóżmy, że..., a gdy-co by się stało gdyby..., gdyby tak się stało to... (Jak wspaniale byłoby §yby Sierotka Marysia umiała fruwać... - prowokacja życzeniowa). to kilka przykładów jasno sformułowanych tematów:

Wsłuchaj się w treść wiersza pt. „Deszcz jesienny” (L. Staffa), może usłyszysz szum padającego deszczu. Które z wyrazów deszczowo szumią?

Narysuj takie kosze na śmieci aby zachęcały ludzi do wrzucania do nich odpadków.

Rozmowa nt. Kiedy ogień jest pożyteczny a kiedy niebezpieczny na podstawie obejrzanego filmu pt. „Jasio strażak”.

Lieiasno sformułowane tematy:

-    Słuchanie wiersza pt. „Jesienny deszcz” (L. Staffa)

-    Rysunek na temat: „Kosze do śmieci”.

-    Projekcja filmu „Jasio strażak”. Swobodne wypowiedzi.

Bardzo często spotykamy w rozmaitych publikacjach różnorodną formę gpisu tematu np. rozpoczynającą się od podania rodzaju zajęcia (wycieczka $0-.., zabawa dydaktyczna, rozmowa, itp.) a podane czynności dzieci sąwfor-^Ie kasownika bezosobowego (rysowanie, eksperymentowanie, itp.). Każdy z

ifkr7c ^ń’ ^R0ZWÓ^J MYŚLENIA DZIECI 6-7 LETNICH, WSiP, Warszawa 1983 s. 5; w Z. Bojanowska CO.JAK I LALZEGO PLANOWAĆ, CZYLI WSZYSTKO O PLANOWANIU, WOM, Poznań, 1994