Dla <Umej belki z rys. s.10 z dwoma silnikami będącymi s rodłami wymuszenia, pracującymi oddzielnie lub równocześnie, przy różnych fazach pracy silników wyznaczymy obwiednię momentów zginających wywołanych obciążeniem dynamicznym.
Dla układu o LSSD — 2 mamy dwie masy skupione na środkach obu przęseł mi = = mi, + ms, pochodzące od ciężaru belki i silników.
») 4 -k
f P°sin0l f P°sin6t
A_Bci*_C__-4’
A A mb+m® (2) A
Rys. 8.10. Drgania wymuszone belki o LSSD=2 z dwoma silnikami
W przykładzie przyjmiemy następujące dane szczegółowe: długość każdego przęsła L = 4.0 m, przekrój belki dwuteowy 1300, /r = 0.0544 kNs2/m2, masa skupiona na środku przęsła mj = f.iL/2 = 0.109 kNs2/m,
odpowiadająca ciężarowi Gt, = 1.067 kN, E = 2.1 • 108 kN/m2,
/ = 9.8 • 10-5 ni4, El = 20.58 • 103 kNm2, ciężar silnika Gs = 30.0 kN, masa silnika ms = Gs/g = 3.058 kNs2/m, ciężar wirnika Gw = 10.0 kN, masa wirnika mw = Gw/g = 1.02 kNs2/m, mimośród awaryjny < = 0.001 m, ilość obrotów silnika na minutę n = 850 min-1, / = 14.17 s-1 = 14.17 Hz, częstość kątowa siły wzbudzającej 6 = 2nn/60 = 89.0 s-1.
Na rys. 8.10b,c pokazaliśmy linie ugięcia i wykresy momentów od jednostkowych sił przyłożonych w punktach położenia mas skupionych. Wykorzystujemy je do analizy statycznej i dynamicznej belki o LSSD — 2.
Od statycznie działających ciężarów belki Gt, i silników Gs powstają w belce momenty zginające pokazane na rys. 8.10e.
Z rozwiązania problemu drgań własnych, opisanego w p. 8.2.3, przy masach
= ni2 = mt, + ms, znamy dwie częstości kołowe
uą = 69.83 s-1, w2 = 105.80 s-1.
Przyjęta częstość kołowa wymuszenia S = 89.0 s-1 jest więc odległa od częstości kołowych drgań własnych oi,, i = 1,2.