skanuj0020

skanuj0020



cząsteczce. Wiązanie van der Waalsa jest wynikiem przyciągania siłami Coulomba między dodatnim końcem jednego a ujemnym końcem drugiego dipola (rys. 2.4). Oddziaływania takie występują między: i dipolami wyindukowanymi,

i dipolami wyindukowanymi i cząsteczkami spolaryzowanymi (które wykazują dipole okresowo),

E cząsteczkami spolaryzowanymi.

a]


c)


hj

- przyciąganie

Rysunek 2.4

Przykłady wtórnych wiązań między cząsteczkami: a) przyciąganie siłami van der Waalsa między chwilowymi dipolami h) przyciąganie siłami Londona c) wiązanie wodorowe



V<"

/.

i;"".-'"



i1>-



WIĄZANIA MIĘDZY CHWILOWYMI DIPOLAMI

Wiązania międzycząsteczkowe powstają w wyniku przyciągania siłami van der Waalsa, które występują między chwilowymi dipolami elektrycznymi, utworzonymi z atomów na skutek nierównomiernego rozkładu ładunków w ich chmurach elektronowych. Siły te powodują skraplanie gazów szlachetnych oraz łączą w stan stały cząsteczki, np. H2, F2, 02, N2, powstałe w wyniku wiązania atomowego.

WIĄZANIA SIŁAMI LONDONA

Dipole elektryczne mogą być wykreowane lub wyindukowane w atomach lub cząsteczkach, które normalnie są elektrycznie obojętne. Siły Londona mogą wystąpić między cząsteczkami w przypadku okresowych zmian ładunku w cząsteczkach, powodując ich przyciąganie.

WIĄZANIE WODOROWE

Wiązanie wodorowe jest najsilniejszym specjalnym wiązaniem wtórnym między spolaryzowanymi cząsteczkami. Występuje ono między cząsteczkami, w których wodór jest kowalencyjnie związany z fluorem (HF), tlenem (H20) lub azotem (NH3). W każdym wiązaniu H-F, H-0 lub H-N pojedynczy elektron wodoru jest uwspólniony z innym atomem. Wodorowy koniec wiązania jest dodatnio naładowany przez obnażony proton, który nie jest ekranowany przez żaden elektron. Ten silnie dodatnio naładowany koniec cząsteczki jest przyciągany przez przeciwny, ujemnie naładowany, koniec innej cząsteczki.

4. Podstawowe wiadomości z krystalografii. Podstawowe sieci przestrzenne.

Kryształ-jest homogeniczną, anizotropową, periodycznością:

-    homogeniczną - wszędzie taki sam stan,

-    anizotropową - zależną od kierunku (tekstura),

-    izotropową - niezależny od kierunku.

Jest on periodycznym uporządkowaniem atomów jonów lub molekuł.

Jego właściwości zależą od:

-    rodzaju wiązania między atomami,

-    konfiguracji elektronów,

-    struktury sieci przestrzennej.

Rodzaje budowy kryształów:


1) Układ regularny (budowa sześcienna z umieszczonymi na rogach atomami);

■A

11


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
CCF20100116003 192.    Wiązanie van der Waalsa jest bardzo słabe i działa w łańcucha
10269434v8250336575349X23458478540552899 n Wiązanie van der Waalsa : *
Energia wiązań rośnie w nast porządku: van der Waalsa, wodorowe, atomowe Entalpia układu def jest wz
DSC06745 WIĄZANIA n RZĘDU (WTÓRNE) SILAMI VAN DER WAALSA - (Energia wiązania £, “Nie jest to wiązani
19483 wykład 21 Siły Van der Waalsa Oddziaływania pomiędzy cząsteczkami obojętnymi elektrycznie o e
Wiązanie wtórne (wodorowe, van der Waalsa)Struktura materiałów. Właściwości zależne od budowy
VAN DER WAALSA -siły dyspersyjne: •występują między atomami lub cząsteczkami, które nie mają
VAN DER WAALSA -siły dyspersyjne: •występują między atomami lub cząsteczkami, które nie mają
•    reakcji chemicznej, wiązanie znacznie silniejsze od sił van der Waalsa
DSC02044 terapia celowana wiązania wodorowe [sity van der WaałsaBcr-^bl konformacja zamknięta
DSCN4092 I    Wiązanie wodorowe Siły van der Waalsa < E„odolowc= 10-40 kJ/moK Ekov
w7 Równanie van der Waalsa efekt przyciągania efekt odpychania (p +^7) (V - nb) = nRT V2 Stała a
GAZY RZECZYWISTE I RÓWNANIE VAN DER WAALSA Gazy rzeczywiste wykazują odchylenia od praw gazu doskona

więcej podobnych podstron