26 li. Kulisiewicz. Wlmj, pirs ku’,
Terapeuta zmienia pozycji; ciała (siada po turecku, obie ręce wyciąga na boki, dotyka ucha, nosa, może też naśladować zachowania psa) i prosi dziecko, by robiło to samo,
Kogo pies zawoła,
Ten wchodzi do kola.
Terapeuta recytuje dalej i wskazuje dziecko, które wchodzi do koła.
Ja i mój wymyślony pies
Podczas tej zabawy dzieci mogą wykorzystać swoją wiedzę na temat obrazu własnego, ciała orąz poszczególnych jego części i ciała osa.
Do wykonania ćwiczenia potrzebne są różne materiały: kawałki filcu, futerka, szmatki w różnych kolorach i o różnej fakturze, guziki, sznurki, tekturki, patyczki itp. Dziecko wybiera dowolne materiały i tworzy z nich postać człowieka i wymyślonego psa. By ułatwić dziecku zadanie, możemy wyciąć z tektury kontur człowieka i psa, na który dziecko będzie przyklejało wybrane przez siebie materiały,
Wydzieranka
Dzieci są zawsze mile zaskoczone, gdy mogą używać zwykłych przedmiotów w nowy sposób, W tej zabawietJ utrwalają też swoją wiedzę o bu-dowie ciała człowieka i psa, ćwiczą zdolności manualne.
Terapeuta daje dziecku arkusz papieru gazetowego z prośbą, by wydarło z niego postać człowieka, a potem psa.
Tropicie)
Zabawa w chowanego11' pomaga dzieciom nauczyć się samodzielnego funkcjonowania podczas nieobecności rodziców iub opiekunów.
0 Pomys! tej zabawy pochodzi z książki K. Yopela, Wiinjrteręce, przet. M. Rudna, Jedność, Kielce 2004. Zawiera ona zbiór interakcyjnych, pobudzających ciekawość zabaw dla dzieci.
Chowanie i szukanie w terapii zabawowej - U. Kaduson, Ch, Sdiacfer, Y.abu-tea w firtriortwH, dz. cvt.
Wzór do ćwiczeń gmfomocorycznych