Skan
6 bmp

Opracowanie wyników

1. Wyznaczyć stałą naczynka konduktometrycznego 0 (w cm" ^!), uwzględniając konduktancję elektrolityczną stosowanej wody zgodnie ze wzorem:

ćpCCl ~6\voda

gdzie; G_KC1 - wartość konduktancji elektrolitycznej (pS) roztworu chlorku potasu o stężeniu 0,0002 mol ■ dm'³ w temperaturze 20 °C;

G_vvoda- wartość konduktancji elektrolitycznej wody (pS) stosowanej do przygotowania roztworu chlorku potasu o stężeniu 0,0002 mol • dm"³ w temperaturze 20 °C;

26,80- wartość konduktywności elektrolitycznej (pS ■ cm"¹) roztworu chlorku potasu o stężeniu 0,0002 mol • dm"³ w temperaturze 20 °C.

2.    Obliczyć procentową zawartość popiołu (x) w cukrze według wzoru:

x - 6 ■ 10^-4 ■ (G_2S% - 0,35 C_wot|_a)- 0

gdzie; 6 ■ 10" ⁴    - poprawka na konduktancję przy stężeniu cukru c = 28 g/100 g;

G-»_s%    - konduktancja elektrolityczna cukru o stężeniu 28%, pS;

0,35 (?_woda- poprawka na konduktancję elektrolityczną wody;

G _ia - konduktancja elektrolityczna wody stosowanej do rozpuszczenia cukru, pS;

0    - stała naczynka obliczona w p. 1.

3.    Obliczyć średnią arytmetyczną otrzymanych wyników. Jeżeli różnica wyznaczonej zawartości popiołu jest większa niż 0,005%, oznaczenie powtórzyć.

4.    Skorygować wyniki, wprowadzając poprawkę temperaturową K_r (jeżeli oznaczenie wykonuje się w temperaturze innej niż 20 °C). Poprawka ta uwzględnia wzrost konduktancji elektrolitycznej roztworu o 2,6% przy zmianie temperatury o 1 °C i wyraża się wzorem:

K_T~ 1 + 0,026 • {t - 20)

Przy obliczaniu zawartości popiołu stosuje się wzór:

y *

gdzie: x_T - zawartość popiołu po uwzględnieniu poprawki temperaturowej, w procentach;

K_r - poprawka temperaturowa;

,v - zawartość popiołu oznaczona dla temperatury 20 °C, w procentach.

Uwagi!

1. Przy analizie cukru przemysłowego przygotować roztwór o stężeniu 5% (m/V). Odważyć 5.000 ± 0,005 g cukru i przenieść go ilościowo do kolby miarowej o pojemności 100 cni³. Oznaczenie prowadzić zgodnie z metodą opisaną powyżej. Zawar-te^ć