równania (4) obliczamy prędkość, następnie liczbę Reynoldsa i chropowatość względną e, z wykresu odczytujemy wartość współczynnika A i — jeśli zachodzi potrzeba — wartości współczynników £ z tabl. 4.1. Za pomocą wzorów 2) obliczamy straty ciśnienia i ewentualnie za pomocą równania 1) parametry wymagane w konkretnym zadaniu.
Metoda rozwiązania zadań drugiego typu zależy od tego, czy na podstawie warunków zadania można określić wartość hs wywołanych tylko oporami liniowymi. Jeśli tak, to po określeniu X z równania Darcy’ego-Weisbacha i podstawieniu do wzoru Colcbrooka-White’a otrzymujemy prostą zależność
u = -2x log
'2,5 W k xd
+
6
3/71J’
w której
x = v/X =
W przypadkach bardziej złożonych, gdy należy uwzględnić niewiadomy wyraz au2/2g w równaniu Bernoulliego lub straty lokalne, zadanie rozwiązuje się metodą kolejnych przybliżeń.
Obliczenia można rozpocząć od założenia orientacyjnej wartości współczynnika X. Wartość tę można ocenić korzystając z wykresu Colcbrooka-White’a dla znanej chropowatości względnej e. Następnie korzys-| tając z przekształconego równania Bernoulliego, z uwzględnieniem przyjętego X, obliczamy prędkości przepływu u. Teraz można już obliczyć wartość liczby Reynoldsa i wyznaczyć z nomogramu nową wartość A, po czym powtórnie obliczyć prędkość u. Obliczenia prowadzimy w takiej „pętli”, aż dwie kolejne obliczone prędkości (lub współczynniki A) będą miały wartości zgodne, z założoną dokładnością obliczeń.
Możliwe jest również rozpoczęcie obliczeń od przyjęcia orientacyjnej prędkości u (zwykle 1 m/s) i dalsze postępowanie według analogicznego schematu jak podany wyżej.
Obliczona ostateczna prędkość u pozwala na określenie natężenia przepływu Q.
Zadanie trzeciego typu jest pozornie najbardziej skomplikowane, niewiado-j ma średnica d występuje bowiem we wszystkich podanych równaniach W rzeczywistości nie chodzi jednak o wyznaczenie dokładnej wartości d spełniającej równania dla zadanych wartości Q i hs, lecz o dobór takiej średnicy (spośród wartości katalogowych), która zapewnia - przy założonym przepływie Q - straty nie większe niż podane w zadaniu hs. Obliczenia polegają więc na wyznaczaniu wielkości strat dla zakładanych, katalogowych wartości średnic d. Orientacyjną wartość poszukiwanej średnicy określić można za pomocą przekształconego wzoru Darcy’ego-Weisbacha:
56