Str 058

m * s

Opór hydrauliczny wyrażany jest w - i liczbowo jest równy stracie

m⁶

wysokości energii przy przepływie równym jedności w jednostkach przyjętych dla wyrażenia wielkości K.

Podana metoda upraszcza w znacznym stopniu obliczenia, zwłaszcza przy założonych układach przewodów, np. sieciach wodociągowych.

Wartości modułu przepływu (przepustowości) K podane zostały w tabl. 5.1 w zależności od średnicy przewodu i jego chropowatości bezwzględnej k.

Sieci przewodów

Przez pojęcie sieci rozumie się układ przewodów pojedynczych połączonych w tzw. węzłach (rys. 5.2). Węzeł jest to punkt, w którym schodzą się co najmniej trzy przewody pojedyncze (gałęzie sieci) lub co najmniej dwie gałęzie i odprowadzenie, względnie doprowadzenie. Rozwiązanie sieci polega na wyznaczeniu przepływów Q we wszystkich gałęziach oraz wysokości lini: ciśnień H we wszystkich węzłach i na końcach wolnych przewodów. Część z tych wielkości musi być oczywiście dana, przy czym do określenia ciśnień w sieci konieczna jest znajomość wartości H w co najmniej jednym punkcie sieci.

Dla każdej gałęzi sieci można ułożyć równanie Bernoulliego w postaci uproszczonej, a dla każdego węzła równanie bilansowe (ciągłości) w postaci ^2 Q, = 0, gdzie dopływy do węzła traktujemy jako dodatnie wartości Q a odpływy i pobory jako ujemne.

W sieciach mogą występować zamknięte ciągi przewodów, zwane pierścieniami, np. ciąg B C E B na rys. 5.2. Jeżeli z pewnego węzła pierścienia woda rozpływa się w różnych kierunkach i strumienie te łączą się w innym węźle, to straty na każdej z tras przepływu muszą być jednakowe. Pozwala to na ułożenie równania strat w pierścieniu. W przypadku sieci pokazanej na rysunku dla założonych kierunków przepływu, będzie ono miało postać

^BC @BC ⁼ ^BE @BE ⁺ ^EC @EC •

58