str 2

vwvw.i15.p.lodz.pl/strony    (1) Facebook    x T Q Czytelnia

C ^ https://czytelnia.pkn.pl/PN-G-04544%3A1982P?lang = pl

j" Aplikacje mroczne n Facebook Q] Pizzeria Club Maestr... ^ www.wch.pwr.edu.p...

x \ M Odebrane (152) - krakowc x

- O

00:28:40 (TT]

/ 4

90%

□D X

PN-B2/G-04544

—    nakładka (i) z twardego tworzywa sztucznego z wkładką z miękkiej stali,

—    tuleja tłokowa ze skalą (¥),

—    zaczepy (5) urządzenia zrywającego,

—    tarcza miernika (6).

Ciśnienie prasujące próbkę węgla powinno wynosić 0,4 MPa, a czas prasowania 30 s.

Prędkości posuwów obejmy wraz z cylindrem i próbką węgla w górę (prasowanie próbki węgla) i w dół (rozer wanic sprasowanej próbki węgla) powinno wynosić 20 cm/min.

2.3.    Przygotowanie próbki do badań. Zgodnie z PN-80/ G-O4502 rozdz. 3 i 4 pobrać próbkę ogólną.

W uzasadnionych przypadkach, na podstawie uzgodnienia pomiędzy sprzedającym a kupującym, dopuszcza się pobieranie próbek węgla z określonej części partii przy zachowaniu jej reprezentatywności.

Pobraną próbkę węgla przesiewać na sicie z oczkami kwadratowymi o boku 14 mm. Węgiel pozostający na sicie rozdrabiać mechanicznie łub ręcznie na ziarna

0    wielkości poniżej 14 mm. Rozdrabianic prowadzić zachowawczo, tak aby co najmniej 50 % masy węgla wziętej do rozdrabiania zawierało ziarna powyżej 10 mm. Rozdrobiony węgiel połączyć z węglem, który przeszedł przez sito z oczkami kwadratowymi o boku 14 mm. Następnie zgodnie z PN-80/G-04502 p. 5.1.2.3

1    5.1.2.4 próbkę wymieszać i zmniejszyć do masy 3 kg.

W próbce tej oznaczyć zawartość wilgoci przemijającej W„ wg PN-80/G-O45I1.

Wszystkie czynności należy wykonać możliwie szybko w pomieszczeniu zamkniętym i nieogrzewanym.

2.4.    Oznaczanie masy słupka węgłowego. Metodą kolejnych przybliżeń oznaczyć masę węgla, jaką należy pobrać z próbki węgla przygotowanej zgodnie z 2.3 do cylindra (2), aby po sprasowaniu wysokość słupka węglowego ponad przekrój styku obu części cylindra wynosiła 30 ±5 mm.

W taki sam sposób oznaczyć masę węgla, jaką należy wsypać do cylindra, aby po sprasowaniu wysokość słupka węglowego wynosiła 80 ±5 mm.

2.5.    Wykonanie pomiaru. Cylinder (2) wstawić w obejmę (/) i dociskając ręką część górną do dolnej, pokrętłem obejmy zewrzeć szczęki aż do zupełnego unieruchomienia i zabezpieczenia przed rozłączeniem obu części cylindra. Włączyć aparat zgodnie z instrukcją obsługi, a na koniec tulei tłokowej (4) założyć przytrzymywaną elektromagnesem nakładkę <J). Następnie do przygotowanego cylindra wsypać badany węgiel o masie oznaczonej wg 2.4 dla słupka węglowego 30 ±5 mm. Cylinder z węglem i obejmą usta wić na stoliku roboczym. Z kolei włączyć posuw w górę i czekać aż stolik roboczy z cylindrem powróci automatycznie do położenia początkowego. Pokrętłem rozewrzeć szczęki obejmy i włączyć posuw w dół. Po rozdzieleniu się cylindra i rozerwaniu słupka węglowego na dwie części na tarczy miernika (45) odczytać wartości wskazań dwóch wskazówek. Różnica tych wartości określa wytrzymałość na rozciąganie badanego słupka węglowego. Na tulei tłokowej dokładnie odczytać wysokość badanego słupka węglowego. Po zakończeniu pomiaru aparat wyłączyć, a cylinder dokładnie oczyścić i osuszyć. Pomiar należy wykonać na co najmniej 3 słupkach węglowych przygotowanych z lej samej próbki węgla. Różnica między największym wynikiem pomiaru a pozostałymi nic powinna przekraczać:

—    100 Pa, gdy wytrzymałość na rozciąganie (o*) badanej próbki węgła jest mniejsza lub równa 1000 Pa,

—    200 Pa, gdy wytrzymałość na rozciąganie (a_H) badanej próbki węgła jest większa niż 1000 Pa, a mniejsza lub równa 3000 Pa,

—    300 Pa. gdy wytrzymałość na rozciąganie (oh) badanej próbki węgla jest większa niż 3000 Pa.

Jeżeli różnica przekracza dopuszczalną różnicę między wynikami pomiaru, to wówczas należy wykonać dodatkowe pomiary aż do uzyskania trzech wyników mieszczących się w zakresie dopuszczalnych różnic.

Za wynik pomiaru przyjąć średnią arytmetyczną wyników trzech najbardziej zbliżonych wyników w zakresie dopuszczalnych różnic.

W taki sam sposób należy wykonać pomiar na słupkach węglowych o wysokości 80 ±5 mm.

Jeżeli wartość wytrzymałości na rozciąganie słupka węglowego o wysokości 30 ±5 mm jest większa od wartości wytrzymałości na rozciąganie słupka węglowego o wysokości 80 ±5 mm, pomiar został wykonany prawidłowo. Jeżeli zależność ta nic zostanie uzyskana, to pomiar należy powtórzyć. Jeżeli zależność ta nic zostanie uzyskana powtórnie, oznacza to, że nie można oznaeżyć wskaźnika podatności transportowej badanego węgla albo aparat jest uszkodzony.

2.6.    Wykreślanie krzywej pomiaru. Obliczyć średnie arytmetyczne wysokości słupków węglowych oraz średnie arytmetyczne wytrzymałości na rozciąganie słupków węglowych o wysokościach 30 ±5 mm i 80 ±5 mm zmierzonych zgodnie z 2.5.

Średnie arytmetyczne wysokości słupków węglowych i wytrzymałości na rozciąganie nanieść na siatkę pół-logarytmiczną, umieszczając na osi odciętych wysokości słupków węglowych, a na osi rzędnych wytrzymałości na rozciąganie. Przez wyznaczone punkty wykreślić prostą do przecięcia się z osią rzędnych.

2.7.    Wynik końcowy oznaczania. Za wskaźnik podatności transportowej (ero) badanego węgla przyjąć wartość wytrzymałości na rozciąganie na osi rzędnych w punkcie przecięcia prostej, wykreślonej zgodnie z 2.6, z tą osią. Im wyższa jest wartość wskaźnika, tym bardziej obniżona jest podatność transportowa badanego węgla.

KONIEC

21:26

2014-10-23