SWScan00366

Hijfficf-h ixb

manio sprawności i niezależności przez dłuższy czas. W nic-któiych społecznościach, wobec ciągłego niedoboru śród ków finansowych na zaspokojenie wszystkich potr/eb w za-kiesie rehabilitacji i wspaicia osób niepełnosprawnych, poddaje się w wątpliwość sensowność i celowość wydatkowania tych środków również na rehabilitację osób terminalnie chorych. Jen sposób myślenia i patrzenia na zagadnienie wydaje sic zupełnie absurdalny i my. jako mający ambicje przynależenia do społeczeństwa cywilizowanego końca XX w ieku, powinniśmy sic go wystrzegać.

Inną klasyfikacją często wykorzystywaną w badaniach naukowych i statystykach jest la opracowana przez kwiatową Organizację Zdrowia w 1080 roku. w której wymienia się następujące grupy niepełnosprawności:

•    niepełnosprawność zachowania.

•    niepełnosprawność porozumiewania się,

•    niepełnosprawność samoobsługi,

•    niepełnosprawności tokomocyjne.

•    nic pcinosprawność dowolnych ruc hów ciała,

•    niepełnosprawność zręczności,

•    niepełnosprawność sytuacyjna,

•    niepełnosprawność umiejętności    wybiórczych.

•    inne niepełnosprawności.

Kolejny podział uwzględnia kryterium stopnia niepełnosprawności [Ustawa o rehabilitacji..., 199“ jozaz. 2. ajt. V ||. Możemy wyróżnić osoby niepełnosprawne w stopniu:

znacznym, u których stwierdzono:

•    naruszoną sprawność organizmu.

•    niezdolność* do podjęcia zaLrudriienia,

•    zdolność do wykonywania zatrudnienia w zakładzie pracy chronionej luli zakładzie aktywności zawodowej.

•    konieczność niezbędnej (w celu pełnienia ról społecznych) stałej łub długotrwałej opieki lub porno ęy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji:

-» umiarkowanym, u których stwierdzono:

•    naruszoną sprawność organizmu.

28